1. Слава Божја над херувимите.
1. Во триесеттата година, четвртиот месец, петтиот ден од месецот, кога бев меѓу преселените при реката Ховар, се отворија небесата – и јас видов Божји виденија.
2. Во петтиот ден од месецот, а тоа е петтата година, откако беше заробен царот Јоаким,
3. би слово Господово до свештеникот Језекиила, синот Вузиев, во земјата Халдејска при реката Ховар; и беше таму раката Господова врз него.
4. И видов: ете, бурен ветар доаѓаше од север и голем облак во него, а околу оган сјаеше;
5. среде него светлина од злато и сребро; во средината негова, пак, видов призраци на четири животни – по обликот свој слични на човек;
6. секое од нив имаше по четири лица, и секое од нив – по четири крилја;
7. а нозете нивни – прави нозе, со перја, а стапалата нивни како телешки копита, и болскаа како сјаен бакар; крилјата, пак, нивни беа лесни.
8. А под крилјата нивни имаа човечки раце – на сите четири страни.
9. Четирите животни имаа свои лица и крилја, крилјата нивни се допираа едно до друго, а кога одеа, тие не се свртуваа, туку врвеа секое во правец на лицето свое.
10. Обликот на лицето нивно им беше како лице човечкио и лице лавовско од десната страна кај сите четири; а, пак, од левата страна – лице телешко при сите четири, и лице орловско кај сите четири животни.
11. И лицата нивни и крилјата нивни одозгора им без разделени, но при секое двете крилја се допираа едно до друго, а двете им ги покриваа телата нивни.
12. И одеа тие, секое во правец на лицето свое; на каде што духот сакаше да оди, натаму и одеа тие; и кога одеа, не се свртуваа.
13. Тие животни личеа на разгорени јаглени, на ламбади; огнот се движеше меѓу животните, и огнена светлина и светкавица излегуваше од огнот.
14. Животните се движеа брзо натаму и наваму, како болскава молскавица.
15. И кога ги гледав животните, ете, на земјата до тие животни имаше по едно тркало спрема четирите лица нивни.
16. Тркалата и обликот нивни изгледаше нешто слично на топаз, и сите четири си личеа едно на друго; и по изгледот и по обликот тие беа како тркало во тркало.
17. А кога одеа, се движеа во своите четири правци; кога се движеа не се свртуваа.
18. А наплатите нивни беа високи и страшни; наплатите кај сите четири наоколу беа полни со очи.
19. И кога одеа животните, се движеа и тркалата до нив; и кога животните се подигаа од земјата, се подигаа и тркалата.
20. Каде што духот сакаше да оди, натаму одеа и тие; накаде што духот ќе тргнеше, и тркалата се подигнуваа подеднакво со нив, бидејќи духот на животните беше во тркалата.
21. Кога одеа животните, одеа и тркалата; и кога стоеја животните, стоеја и тркалата; и кога оние се подигаа од земјата, се подигаа еднакво и тркалата, зашто духот на животните беше во тркалата.
22. Над главите од животните имаше нешто слично на свод небески, како проѕирен кристал издигнат одозгора над нивните крилја.
23. А под сводот се наоѓаа раширени крилјата нивни, свртени едно спроти друго, додека другите две им ги покриваа телата нивни.
24. А кога летаа, слушав шум од крилјата нивни, нешто како шум од многу води, како глас од Сесилниот Бог, силен шум; а кога одеа – како шум од воен логор, кога, пак, застануваа, ги спуштаа крилјата свои.
25. И од сводот над главите нивни се слушаше шум; и кога запираа, ги спуштаа крилјата свои.
26. Над сводот над главите, пак, имаше нешто слично на престол, како да беше од каменот сапфир; а на престолот – одозгора нешто слично на човек.
27. И видов потоа нешто како светнато злато и сребро, а внатре во него наоколу оган – од бедрата угоре; а од бедрата удолу – видов слично на оган, околу кого имаше светлина.
28. Како што изгледа виножитото во облаци, во дождовен ден, таква беше таа светлина наоколу.
2. Бог го праќа Језекиила за пророк.
1. Такво беше видението на сјајот од подобието на славата Господова. Кога го видов тоа, паднав ничкум и го чув гласот на Оној, Кој ми зборуваше, и Он ми рече: „Сине човечки, стани на нозе, и Јас ќе говорам со тебе.”
2. И влезе во мене Дух, ме зеде и ме подигна и ме исправи на нозете мои, и Го чув Оној, Кој ми говореше.
3. Тогаш Он ми рече: „Сине човечки, Јас те праќам при Израилевите синови, при непокорни луѓе, кои се побунија против Мене; тие и татковците нивни Ме изневеруваа Мене дури до денешниов ден.
4. Тие се синови со огрубено лице и со жестоко срце; при нив те праќам и ти ќе им кажеш -вака вели Господ Бог.
5. Дали ќе те послушаат или нема да те послушаат, бидејќи тие се дом отстапнички – но нека знаат дека меѓу нив имало пророк.
6. А ти, сине човечки, не бој се од нив и не плаши се од нивните зборови, зашто ќе се разбеснат и ќе те навредуваат од сите страни; меѓу нив ќе живееш – како меѓу трње и скорпии; не бој се од лицата нивни, зашто тие се дом отстапнички;
7. и кажувај им ги зборовите Мои – па слушале тие или не, бидејќи се тие непокорни.
8. А ти, сине човечки, чуј што ќе ти кажам: не биди како тој отстапнички дом; отвори ја устата и изеди го она што ќе ти го дадам.”
9. И видов, ете, протегната рака спрема мене, и во неа – книжен свиток.
10. И Он ги разви пред мене, а свитокот беше напишан одвнатре и однадвор, и на него беше напишано: плач, жалост и офкање.
3. Језекиил поставен за стражар во домот Господен.
1. И ми рече: „Сине човечки, изеди го тоа што е пред тебе, изеди го овој свиток, па оди и зборувај му на Израилот.”
2. Тогаш ја отворив устата и Он ми го даде свитокот за да го изедам.
3. Потоа ми рече: „Сине човечки: устата твоја ќе го изеде овој свиток и утробата твоја ќе се насити со овој свиток, што ти го давам Јас.” И јас го изедов, а во устата почувствував сладост како мед.
4. И пак ми рече: „Сине човечки, стани и појди во домот Израилев и кажи им ги Моиве зборови,
5. оти те праќам не кај народ непознат и со неразбирлив јазик, туку во домот Израилев,
6. не кај народ со неразбран збор и непоимлив јазик, чии зборови не можеш да ги разбереш; но дури и при нив да бев те пратил, и тие ќе те разбереа;
7. а домот Израилев не ќе сака да те слуша, тие не сакаат Мене да ме слушаат, бидејќи сиот дом Израилев е тврдоглав и со жестоко срце.
8. И, ете, Јас го направив и твоето лице тврдо како нивните лица, и твоето чело ќе го стврднам против нив.
9. Челото твое го направив како дијамант, кој е потврд од каменот; не бој се од нив и не
плаши се од нивното лице, оти тие се дом отстапнички.”
10. И ми рече: „Сине човечки, сите зборови Мои што ти ги кажувам, прими ги во срцето свое и слушај ги со ушите свои;
11. стани, па оди при изгонетите, при синовите на твојот народ, зборувај им и кажи им – вака вели Господ Бог – па послушале тие, или не.”
12. И Духот ме подигна; а зад себе чув голем грмотевичен глас: – „Благословена е славата на Господа од местото Негово!”
13. А слушнав и шум од крилјата на оние животни, што се допираа едно до друго, како и шум од тркалата од нив, а и звук од силен гром.
14. Тогаш Духот ме подигна и ме понесе. И појдов огорчен, со нажален дух; но крепката рака Господова беше над мене.
15. И дојдов при робовите во Тел – Авив, при оние кои живееја при реката Ховар, и се задржав таму и поминав при нив седум дена, чудејќи се.
16. А кога заминаа седумте дена, дојде до мене слово Господово:
17. „Сине човечки, Јас те поставив како стража над домот Израилев, и ти ќе го слушаш словото од устата Моја, и ќе ги вразумуваш од името Мое.
18. Кога ќе му речам на беззаконикот: »Бездруго ќе умреш!«, а ти не го вразумиш и не зборуваш, за да го запазиш беззаконикот од неговиот грешен пат, за да биде жив, – тогаш тој беззаконик ќе умре во беззаконието свое, но крвта негова Јас ќе ја барам од рацете твои.
19. А, ако го опоменеш беззаконикот и тој не се откаже од беззаконието свое и од грешниот свој пат, беззаконикот ќе умре во беззаконието свое, а ти ќе си ја спасиш душата своја.
20. И, ако праведник отстапи од правдата своја и постапи грешнички, кога Јас ќе му ставам сопка, и умре, ако не си го предупредил, тој ќе умре поради гревот свој, и нема да му се примаат парведните дела, што ги направил; но крвта негова ќе ја барам од твоите раце.
21. Ако го опоменеш праведникот, за да не згреши, и тој не згреши, тогаш и тој ќе биде жив, затоа што си го предупредил и ти ќе си ја спасиш душата своја.”
22. И беше таму врз мене пак раката Господова, и Он ми рече: „Стани и излези во полето; Јас ќе зборувам таму со тебе.”
23. Станав, и излегов во полето, и ете, таму беше славата Господова, како славата, што ја видов при реката Ховар; и паднав ничкум.
24. И влезе во мене Духот и ме исправи на нозе, и Он говореше со мене и ми рече: „Оди и затвори се во домот твој.
25. Сине човечки, ете, ќе ти стават вериги, и ќе те врзат во нив, и не ќе можеш да излегуваш меѓу нив.
26. А јас ќе ти го залепам јазикот твој за непцето, и ти ќе онемееш, и не ќе можеш да ги изобличуваш, зашто тие се дом отстапнички.
27. А кога Јас ќе зборувам со тебе, тогаш ќе ти ја отворам устата твоја и ти ќе им зборуваш: вака вели Господ Бог! Кој сака да слуша, нека слуша; а кој не сака да слуша – нека не слуша; оти тие се дом отстапнички.”
4. Претскажување опсада на Ерусалим.
1. „А ти, сине човечки, земи една тула и стави ја пред себе и нацртај го на неа Ерусалим;
2. и постави опсада околу него, направи тврдина спрема него, направи и насипи околу него, постави логор против него и нареди наоколу спроти него машини за уривање ѕидови.
3. Потоа земи железна плоча и постави ја како железен ѕид меѓу себе и градот, па сврти го лицето свое спроти градот и тој ќе биде опседнат, опседнувај го ти. И тоа ќе биде знак за домот Израилев.
4. Ти, пак, легни на својата лева страна и стави го врз неа беззаконието на домот Израилев; според бројот на деновите, – сто и педесет – во кои ќе лежиш врз неа, толку ќе го носиш беззаконието нивно.
5. А Јас ти ги определив годините на беззаконието нивно според бројот на деновите; триста и деведесет денови ќе го носиш беззаконието на домот Израилев.
6. И кога ќе ги исполниш, повторно легни, но сега на својата десна страна и четириесет денови носи го беззаконието на домот Јудин, ден за година, ден за година ти определив.
7. Па сврти го лицето свое и мишката на својата десна страна кон опсадениот Ерусалим, и пророкувај против него.
8. Ете, Јас поставив врз тебе окови, и ти не ќе можеш да се свртиш од едната страна на другата, додека не ги исполниш деновите на твојата опсада.
9. Земи си пченица и јачмен, боб и леќа, просо и ‘рж, и сипи ги во еден сад и направи си од нив лебови, според бројот на деновите, кога ќе лежиш на страната своја, триста и деведесет денови ќе ги јадеш.
10. И јадењата, со кои ќе се храниш, јади ги со мерка, по дваесет сикли на ден; одвреме навреме јади го тоа.
11. И вода пиј со мерка, по шестина од ин; одвреме навреме пиј.
12. А ќе ги јадеш јачмените питки и печи ги пред нивните очи на човечко ѓубре.”
13. И рече Господ: „Израилевите синови така ќе јадат нечист леб меѓу оние народи, кај кои ќе ги прогонам.”
14. Тогаш реков: „О, Господи Боже, душата моја никогаш не се осквернила и од младини па сè досега никогаш не сум јал мрша и раскинато од ѕвер; и никакво нечисто месо не влегло во устата моја.”
15. И ми рече Он: „Ти дозволувам место човечко ѓубре, земи говедско ѓубре, и на него печи го лебот свој.”
16. И пак ми рече: „Сине човечки, еве во Ерусалим Јас ќе ја скршам лебната потпора, и ќе јадат леб со мерка и во жалост, и вода ќе пијат со мерка и во тага,
17. зашто при нив ќе снема леб и вода, и тие со ужас ќе се гледаат еден со друг и ќе умрираат во беззаконието свое.”
5. Осуда Божја над Ерусалим.
1. „А ти, сине човечки, земи си остар нож, како берберски брич, па мини го преку главата своја и брадата, и земи мерила, и раздели ја косата на делови.
2. Третиот дел изгори го на оган среде градот, кога ќе се завршат деновите на опсадата; вториот дел земи го и исечи го со нож по околината негова; а третата третина развеј ја на ветар; Јас, пак, ќе го извлечам мечот по нив.
3. И земи од тоа, па врзи го тоа во полите од својата облека.
4. Но од тоа земи пак малку и фрли го во оган, и изгори го во огнот. Оттаму ќе излезе оган врз целиот дом Израилев.
5. Така вели Господ Бог: тоа е Ерусалим. Јас го поставив среде народи, и го опкружив со земји.
6. А тој стана против наредбите Мои понечесно од незнабошците, и против Моите повелби – полошо отколку земјите околу него; зашто тие ги отфрлија наредбите Мои и не постапуваат според повелбите Мои.”
7. Затоа вака вели Господ Бог: „Бидејќи вие ги намноживте гревовите свои повеќе од незнабошците, кои се околу вас, по Моите уредби не одите и наредбите Мои не ги извршувате, и не одите дури ни според уредбите на незнабошците, кои се околу вас.”
8. Затоа, вака вели Господ Бог: „Ете, и Јас сум против тебе, јас Самиот, и ќе извршам среде тебе суд пред очите на незнабошците.
9. Па поради сите твои одвратности, ќе ти направам тебе, како што никогаш не сум направил, а нема и во иднина да направам.
10. Затоа татковците ќе ги јадат синовите свои среде тебе, а и синовите ќе ги јадат татковците свои; и ќе извршам над тебе суд, и сиот твој остаток ќе го развејам по сите ветрови.
11. Затоа, жив сум Јас, вели Господ Бог: бидејќи ти го оскверни Моето светилиште со сите твои одвратности и со сите твои гадотии, Јас ќе те смалам, и Моето око нема веќе да те пожали, и Јас нема да се смилувам над тебе.
12. Третиот дел од тебе, од помор ќе изумре и од глад ќе загине среде тебе; втората третина од меч ќе падне во твојата околина; а третината ќе ја развеам по сите ветрови, и ќе го
извлечам мечот по нив.
13. Така ќе се исполни Мојот гнев, и ќе ја смирам Својата јарост над нив, и ќе се
задоволам; и кога ќе се излее јароста Моја врз нив, тогаш ќе разберат дека Јас, Господ, сум им зборувал во ревноста Своја.
14. Ќе те претворам во пустиња и за поруга меѓу народите, кои се околу тебе, пред очите на секој минувач.
15. Ќе бидеш за потсмев и за поруга, за срам и ужас кај народите што се околу тебе, кога ќе го извршам над тебе судот во гнев и јарост, и преку јаросни порази – Јас Господ го говорев тоа,
16. И кога ќе пратам врз нив лути стрели на глад, што ќе истребуваат, кога ќе ги пратам за ваша погибел и за засилување на гладот при вас, и ќе ја уништам лебната поткрепа кај вас.
17. А ќе пратам врз тебе глад и лути ѕверови, кои ќе те лишат од децата; и помор и крв ќе мине преку тебе, ќе испратам меч врз тебе; Јас, Господ го кажав ова.”
6. Опустошување на незнабожечка земја.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, сврти го лицето свое кон горите Израилеви и пророкувај против нив,
3. и кажи – планини Израилеви, чујте го словото на Господа Бога. Вака им вели Господ Бог на горите и на ридовите, на долините и на долиштата: „Еве, Јас ќе испратам меч врз вас, и ќе ги кутнам вашите идолски светилишта;
4. и жртвениците ќе ви бидат опустошени, и столбовите во чест на сонцето ќе бидат искршени, и вашите убиени ќе ги фрлам пред вашите идоли;
5. ќе ги поставам труповите на синовите Израилеви пред нивните идоли, и ќе ги расфрлам коските ваши околу вашите жртвеници.
6. Насекаде, каде што живеете, градовите ќе ви бидат опустошени и идолските светилишта разурнати, за да бидат опустошени и уништени вашите жртвеници, за да бидат разбиени и уништени вашите идоли и искршени вашите сончеви столбови, и да ги снема делата од вашите раце.
7. Меѓу вас ќе има убиени, и ќе узнаете дека Јас сум Господ.
8. Но Јас ќе го запазам остатокот, така што меѓу народите ќе останат од вас што избегнале меч, кога ќе бидете расеани по земјите.
9. И спасените ваши ќе се сетат за Мене меѓу народите каде што ќе бидат одведени во ропство, кога ќе им го скршам блудното срце, кое се одметна од Мене, и очите нивни, што блудствуваа меѓу идолите; тогаш тие ќе почувствуваат одвратност спрема себеси за злото што го вршеле во сите градови свои;
10. и ќе разберат дека Јас сум Господ; и дека не залудо зборував, оти врз нив ќе испратам таква беда.”
11. Вака вели Господ Бог: „Плесни со рацете свои, тропни со ногата своја – тешко за сите поради одвратните злодејанија на домот Израилев; ќе паднат тие од меч, глад и помор.
12. Кој е далеку, ќе умре од помор, а кој е близу – ќе падне од меч; а оној што ќе остане и избегне, од глад ќе умре; така ќе заврши гневот Мој врз нив.
13. Ќе разберат, дека Јас сум Господ, кога поразените ќе лежат меѓу своите идоли околу жртвениците нивни, на секој висок рид, на секој планински врв, под секое зелено дрво и под секој разгренет даб, таму каде што им принесуваа багопријатни кадива на своите идоли.
14. И ќе ја протегнам врз нив раката Своја и ќе ја направам земјата пустиња и степа повеќе од пустињата Дивлат, насекаде, каде што живеат, и ќе познаат, дека Јас сум Господ.”
7. Страшна осуда Божја над Израилот.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Ти, сине човечки, кажи – така вели Господ Бог – свршеток на земјата Израилева; дојде свршетокот на сите четири краишта земни.
3. Ете, дојде свршетокот за тебе; и ќе го пратам врз тебе гневот Свој, и ќе ти судам според патиштата твои, и ќе ги натоварам врз тебе сите гадотии.
4. И окото Мое нема да те зажали и нема да се смилувам, но ќе ти платам според твоите патишта, гадотиите твои ќе бидат со тебе и ќе разберете дека Јас сум Господ.
5. Така вели Господ Бог: беда единствена, ете иде бедата.
6. Свршетокот дојде, дојде свршетокот, се крена против тебе: ете дојде.
7. Дојде напаста до тебе, жителу на овој крај, иде време, се приближува денот на смутот, а не на весели повици по планините.
8. Ете, наскоро ќе ја излеам врз тебе јароста Своја и ќе го завршам гневот Свој врз тебе, ќе ти судам според твоите патишта и ќе ги натоварам врз тебе сите твои гадотии.
9. И окото Мое нема да те пожали, и нема да се смилува. Според твоите патишта ќе ти отплатам, и твоите гадотии ќе бидат со тебе; и ќе узнаете, дека Јас сум Господ, Кој казнува.
10. Ете го денот, еве дојде, настапи напаста, процути жезалот, гордоста пупи.
11. Силата станува против жезалот на беззаконието: ништо нема да остане од нив, – ни од богатството нивно, ниту од шумата нивна, ниту, пак, од раскошот нивни.
12. Дојде времето, настапува денот: купувачу, не радувај се, продавачу не плачи, зашто гневот е врз нив сите.
13. Оти, кој продал, нема да се врати при продаденото, макар да останал жив; бидејќи пророчкото видение за целото нивно множество нема да се одмени, и никој со беззаконието свое нма да го зацврсти животот свој.
14. Трубат со трубата и сè се готви, но никој не оди во војна; оти Мојот гнев е врз сето нивно множество.
15. Надвор од куќата – меч, а во куќата – помор и глад. Кој се наоѓа во полето, од меч ќе умре, а кој е во градот, него гладот и поморот ќе го проголта.
16. А спасените од тоа ќе избегаат и ќе бидат во планините како гулаби од долина; сите тие ќе стенкаат, секој за своето беззаконие.
17. На сите рацете ќе им опаднат, и на сите колената ќе им затреперат како вода.
18. Тогаш ќе се опашат во вреќишта и трепет ќе ги опфати; и лицето на сите ќе ги покрие срам и на главите – нивни ќе има ќелавост.
19. Среброто ќе си го исфрлаат по улици и златото нема да го почитуваат. Среброто нивно и златото нивно нема да биде во сила да ги спаси во денот на Господовата јарост. Тие нема да ги наситат со нив душите свои, и нема да ги наполнат утробите свои бидејќи тоа беше причина за нивниот грев.
20. И со убавиот накит свој тие се гордееја и правеа уметнички творби за гадотиите свои со идоли; затоа ќе го направам нечисто за нив.
21. И ќе го дадам како плен во рацете на туѓинци и на грешници земни, за да го разграбаат, и тие ќе се осквернат.
22. И ќе го одвратам од нив лицето Свое и ќе го осквернат Моето сокриено место; и ќе влезат таму грабители и ќе го осквернат.
23. Проготвив вериги, оти таа земја е полна со крвави злодејства, и градот е полн со насилие.
24. Јас ќе доведам најлоши народи и тие ќе ги завладеат домовите нивни. И ќе ставам крај на гордоста кај силните, и ќе бидат осквернети и светињите нивни.
25. Иде погибелта; ќе бараат мир и нема да го најдат.
26. Беда ќе следува по беда и вест по вест; и ќе бараат од пророкот видение и нема да има наука кај свештениците и совет кај старците.
27. Царот ќе тажи, и кнезот ќе се облече во ужас, и рацете на народот во земјата ќе треперат. Ќе постапам со нив според нивните патишта, според нивниот суд ќе ги судам; и ќе узнаат, дека Јас сум Господ.”
8. Пророкот однесен во Ерусалим.
1. Во шестата година, во шестиот месец, на петтиот ден од месецот, седев дома, и старешините јудејски седеа пред Мене, и се спушти таму врз мене раката од Господа Бога.
2. И погледав; а тоа подобие на маж слично на оган, и од крстот надолу оган, а од крстот негов угоре – некаква светлина слична на светлина од пламен.
3. И како да ја протегна раката своја и ме фати за косата на главата моја, и духот ме подигна меѓу земјата и небото и ме занесе во Божји виденија во Ерусалим, при влезот на
внатрешната врата, свртена кон север каде што беше поставен идолот на ревноста, кој побудува ревност.
4. И, ете, таму беше славата на Бога Израилев, слична на онаа каква што видов во полето.
5. И ми рече: „Сине човечки, подигни ги очите свои спрема север!” Ги подигнав очите свои спрема север, а од северната страна при вратата на жртвеникот, пред влезот нејзин беше идолот на ревноста.
6. И ми рече Он: „Сине човечки, гледаш ли што прават; ги гледаш ли големите гадотии, што се вршат тука во домот Израилев, за да се оддалечат од Моето светилиште. Но сврти се, и ќе видиш уште поголеми одвратности.”
7. И ме доведе при влезот во дворот, па погледав, а таму дупка во ѕидот.
8. И ми рече: „Сине човечки, копни во ѕидот.” Јас копнав во ѕидот и ете таму видов некаква врата.
9. И пак ми рече: „Влези и види одвратни гадотии што се вршат таму.”
10. Влегов и гледам, а тоа секакви изобразени животни што се влечат, и нечисти животни, и секакви идоли, во домот Израилев, насликани по ѕидовите наоколу.
11. И седумдесетмина мажи од старешините на домот Израилев стојат пред нив, а Језаниј, синот Сафониев, помеѓу нив; и кај секого од нив во раката – кадилница, и густ облак од
кадиво се издигаше угоре.
12. И ми рече: „Гледаш ли, сине човечки, што прават во темнина старешините на домот Израилев, секој во својата изнашарена соба, оти велат: „Не нè гледа Господ, Господ ја остави оваа земја.”
13. И пак ми рече: „Сврти се и ќе видиш уште поголеми гадотии, што ги прават тие.”
14. И ме доведе до влезот на вратата од домот Господен, која е кон север, и ете, таму седат жени, што го оплакуваа Тамуза,
15. и ми рече: „Гледаш ли, сине човечки, сврти се и ќе видиш уште поголеми гадотии.”
16. Па ме воведе во внатрешниот двор на домот Господен, а таму пред вратата на храмот Господен, меѓу тремот и жртвеникот, до дваесет и пет мажи стојат со грбот кон храмот Господен, а со лицето кон исток и се клањаат на сонцето спрема исток.
17. И ми рече: „Гледаш ли, сине човечки. Малку ли е тоа за домот Јудин, да вршат такви гадотии, какви што се вршат овде? Но тие и земјата ја наполнија со бесчестие, и двојно Ме разгневуваат, и, ете, тие принесуваат гранки под носевите свои.
18. Затоа и Јас ќе почнам да дејствувам со јароста; окото Мое нема да зажали и нема да се смилува; па макар тие да викаат со силен глас на ушите Мои – нема да ги чујам.”
9. Големо запустување на Ерусалим.
1. Извика на ушите Мои со силен глас и рече: „Нека се приближат оние, што сакаат да го казнат градот, секој со своето убиствено оружје во рацете.”
2. И ете, шестмина луѓе влегуваат од горната врата свртени кон север и кај секого во раката убиствено сечиво, а меѓу нив еден облечен во ленена облека, а на појасот негов сапфир и дојдоа, па застанаа до бакарниот жртвеник.
3. И славата на Бога Израилев се спушти од херувимите, на кои беше, врз прагот на домот. Го повика Бог човекот, облечен во ленена облека и кој имаше на бедрата појас.
4. И му рече Господ: „Мини по средината на градот, по средината на Ерусалим, и стави им знак на челата од луѓето, оние што жалат, кои воздивнуваат за гадотиите, што се вршат во
него.”
5. А на оние чув да им каже: „Одете по него во градот и убивајте; вашето око да не жали, и не штедете:
6. старец, момче и девојка, младенец и жена, бијте ги до смрт, но не гибајте ни еден од луѓето кои имаат знак, а почнете од моето светилиште.” И тие почнаа од старешините што стоеја пред домот.
7. И им рече: „Осквернете го домот, наполнете ги дворовите со убиени и излезете.” Тие излегоа и почнаа да убиваат по градот.
8. А кога убиваа, јас останав и паднав ничкум, извикав и реков: „О, Господи, зар ќе го истребиш сиот остаток на Израилот, изливајќи го гневот Свој врз Ерусалим!”
9. И ми рече Он: „Бесчестието на домот Израилев и Јудин е многу големо; и оваа земја е полна со крв, градот е исполнет со неправда; оти тие велат: »Господ ја остави оваа земја,
Господ не гледа.«
10. Затоа и окото мое нема да ги пожали и нема да се смилува; делата нивни ќе ги свртам врз нивните глави.
11. И ете, човекот, облечен во ленена облека и со мастилница на појасот, одговори и рече:
»Извршив како што ми заповеда«.”
10. Славата Божја врз херувими.
1. И видов, ете на сводот, што е над главите на херувимите, нешто како камен сапфир, како нешто да прилега на престол, се гледаше над нив.
2. И му зборуваше Он на човекот, облечен во ленена облека, па рече: „Влези меѓу тркалата под херувимите, земи полна рака рагорени јаглени од местото меѓу херувимите и расфрли ги врз градот.” И тој влезе пред очите мои.
3. Херувимите, пак, стоеја од десната страна на домот, кога влезе оној човек, и облак го исполни внатрешниот двор.
4. И славата Господова се подигна од херувимот на прагот од домот и домот се исполни со облак и дворот се исполни со светлина од славата Господова.
5. И шумот од крилјата на херувимите се слушаше дури до надворешниот двор, како да е тоа глас од Бога Сесилниот, кога Он зборува.
6. И кога Он му даде заповед на човекот, облечен во ленена облека, му рече: „Земи оган од местото меѓу тркалата, меѓу херувимите”, и кога тој влезе и застана меѓу тркалата –
7. тогаш среде херувимите застана еден херувим, ја протегна раката своја кон огнот, што беше меѓу херувимите, и зеде, па му даде една рака на облечениот во бела лененна облека. Тој зеде и излезе.
8. А под крилјата на херувимите се гледаа подобија слични на човечки раце.
9. И видов: ете четири тркала до херувимите, по едно тркало до секој херувим, а тркалата имаа изглед како да се од каменот топаз.
10. И сите четири по својот вид беа еднакви, како едно тркало да се наоѓаше во друго тркало.
11. Кога одеа, одеа на сите четири страни; кога одеа не се свртуваа, но одеа кон она место, каде што им беше свртена главата; кога одеа не се свртуваа.
12. И телото нивно и грбот нивни и рацете нивни, и крилјата нивни, и тркалата нивни наоколу беа исполнети со очи – сите имаа по четири тркала.
13. Тркалата се викаа, како што чув, галгал.
14. И секое животно имаше по четири лица: првото лице – лице херувимско, вторто лице – лице човечко, третото лице – лице лавовско и четвртото – лице орловско.
15. Херувимите се подигнаа. Тогаш видов дека тие беа истите животни што ги видов при реката Ховар.
16. Кога одеа херувимите, се вртеа до нив и тркалата; кога се подигаа крилјата нивни, за да се подигнат од земјата, тркалата не се одделуваа, туку беа при нив.
17. А кога стоеја, стоеја и тие; кога ќе се подигнеа, се подигаа и тие, зашто во нив беше духот на животните.
18. И славата Господова се подигна од прагот на домот, па застана над херувимите.
19. И херувимите ги подигнаа крилјата свои и се подигнаа пред очите мои од земјата. Кога тргнаа, и тркалата беа до нив; па застанаа при влезот на источната врата од домот Господен, и славата на Бога Израилев беше над нив одозгора.
20. Тоа беа истите животни, што ги видов во подножјето на Израилевиот Бог при реката Ховар. И јас разбрав дека тоа се херувими.
21. Секој имаше по четири лица, и секој – по четири крилја, а под нозете слично на човечки раце.
22. Лицата им личеа како на оние лица, што ги видов при реката Ховар – од ист вид, тие истите. Секој одеше право во оној правец, што беше пред лицето негово.
11. Поглаварите на Јуда казнети.
1. Ме дигна духот и ме доведе пред источната врата на домот Господен, која гледаше кон исток. А таму – пред влезот на вратата дваесет и пет човека, и меѓу нив го видов Јазанија, синот Азуров, и Фалтија, синот Ванеев, кнезови народни.
2. И Он ми рече: „Сине човечки, еве ги луѓето што на ум имаат да вршат беззаконија и кои му даваат лош совет во овој град,
3. велејќи: »Уште е далеку; да си градиме домови; тој е котел, а ние – месо.«
4. Затоа изречи против нив пророштво, пророкувај, сине човечки!”
5. И слезе врз мене Духот Господен и ми рече: „Кажи – така вели Господ – она што го зборувате вие, доме Израилев, и она што ви иде на ум, тоа Јас го знам.
6. Многумина ваши убиени ги положивте во тој град, и улиците негови се исполнија со трупови.”
7. Затоа, вака вели Господ Бог: „Убиените ваши, што ги оставивте среде него, се месо, а
тој – котел; но вас Јас ќе ве изведам од него.
8. Вие се боите од меч, а Јас ќе испратам врз вас меч, вели Господ Бог.
9. И ќе ве изведам од него, ќе ве предадам во рацете на туѓинци, и ќе изршам суд над вас.
10. Од меч ќе паднете; во пределите на Израилот ќе ви судам, ќе познаете, дека Јас сум Господ.
11. Он нема да биде за вас котел, и вие нема да бидете во него месо; во пределите Израилеви ќе ви судам.
12. И ќе познаете, дека Јас сум Господ; затоа што не одевте по Моите заповеди и не ги извршувавте Моите наредби, туку одевте по наредбите на народите околу вас.”
13. И ете, кога пророкував, Фалтија, синот Ванеев, умре. И паднав ничкум, викнав со силен глас и реков: О, Господи Боже, зар сакаш до крај да го истребиш остатокот на Израилот?”
14. И би слово Господово до мене:
15. „Сине човечки, на браќата твои, на твоите браќа, на твоите еднокрвни и на сиот Израилев дом – на сите што живеат во Ерусалим, им велат: »живејте далеку од Господа, оваа земја дадена ни е нам да ја владееме.«“
16. За ова кажи им: вака вели Господ Бог – <макар и да ги оддалечив меѓу народите и макар што ги распрснав по земјата, Јас за нив пак ќе бидам како светилиште во оние земји, каде што отидоа.” 17. Потоа кажи им, вака вели Господ Бог: „Јас ќе ве соберам од кај народите и ќе ве вратам од земјите, во кои сте се растуриле; и ќе ви ја дадам земјата Израилева. 18. И ќе дојдат таму и ќе ве исфрлат од неа сите гадотии и сите нечистотии. 19. И ќе им дадам едно срце, ќе вложам во нив нов дух, ќе го земам од телото нивно каменото срце и ќе им дадам срце од плот, 20. за да одат по Моите заповеди, да ги пазат Моите наредби и да ги извршуваат; и ќе бидат Мој народ, и Јас ќе бидат пак нивни Бог. 21. А чие срце, се поведе по гадотиите нивни и нечистотиите нивни, нивното поведение ќе го свртам врз нивните глави”, вели Господ Бог. 22. Тогаш херувимите ги подигнаа крилјата свои, и тркалата беа до нив; и славата на Израилевиот Бог беше над нив одозгора. 23. И се крена славата Господова среде градот и застана над планината, што се наоѓа источно од градот. 24. И духот ме подигна и ме пренесе во видение, преку Духот Божји, во Халдеја, при преселените. И видението, што го имав, избега од мене. 25. И јас им ги пренесов на изгонените сите зборови Господови, што ми ги откри Он.
12. Објавено брзо исполнување на ова пророштво.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, ти живееш среде отстапнички дом: тие имаат очи да гледаат, а не гледаат имаат и уши да слушаат, но не слушаат; затоа што се тие дом отстапнички.
3. А ти, сине човечки, приготви си сè што е потребно за преселување и сред бел ден пресели се пред очите нивни, пресели се од твоето место во друго место, пред очите нивни; можеби, тие ќе разберат, макар што се дом отстапнички.
4. И работите твои изнеси ги како работи потребни за преселување, дење пред очите нивни, и сам излези вечерта пред очите нивни, како тие што излегуваат за преселување.
5. Пред очите нивни пробиј си отвор во ѕидот и изнесувај низ него.
6. Пред очите нивни земи го товарот свој на рамо, па во приквечерина изнеси го, подзатскриј го лицето свое, за да не ја видиш земјата; затоа што Јас те поставив за знак на домот Израилев.”
7. И извршив како што ми беше заповедано; работите нужни при преселувањето ги изнесов дење, а вечерта прокопав со раката отвор во ѕидот и во темнината го изнесов товарот, и го кренав на рамо пред очите нивни.
8. Утредента рано би слово Господово до мене:
9. „Сине човечки, не му кажа ли ти на домот Израилев, домот отстапнички – што вршиш?”
10. Кажи им – вака вели Господ Бог: „Тоа е предвесник за началникот на Ерусалим и за целиот дом Израилев, кој е таму.”
11. Кажи: „Јас сум знакот за вас; она што го вршам јас, тоа ќе биде и со нив, при преселувањето, во ропство ќе отидат тие.
12. А началникот, што е меѓу нив во темнина, носејќи на рамо, ќе излезе. Ѕидот ќе го пробијат за да го изнесат низ него; тој ќе го сокрие лицето свое, така што со очите свои нема да ја види оваа земја.
13. А Јас, ќе ја спрострам врз него Мојата мрежа, и тој ќе биде фатен во мојата примка, и ќе го одведам во Вавилон, во земјата Халдејска, но тој нема да ја види, и таму ќе умре.
14. А сите што се околу него, неговите помошници, и сета војска ќе ја развеам по сите ветрови, и ќе го извадам мечот по нив.
15. И ќе познаат тие, дека Јас сум Господ, Оној Кој ги распрсна меѓу народите и ги развеа по земјите.
16. Но еден мал број од нив Јас ќе го запазам од меч, глад и помор, за да им ги раскажуваат на народите, при кои ќе отидат, сите гадотии; и ќе познаат, дека Јас сум Господ.”
17. И би слово Господово до мене:
18. „Сине човечки, јади го лебот со трепет, и водата пиј ја со треперење и со мака.
19. И кажи му на народот од оваа земја: вака вели Господ Бог за жителите на Ерусалим, за земјата на Израилот; тие ќе го јадат лебот со жал и водата ќе ја пијат во очајание, зашто поради неправдата на сите што живеат во неа, земјата ќе биде лишена од секакво изобилие.
20. И ќе бидат разорени населените градови, и земјата ќе стане пуста, и ќе познаете дека Јас сум Господ.”
21. И би слово Господово до мене:
22. „Сине човечки, каква е таа поговорка кај вас во земјата Израилева: »Многу денови ќе изминат и секое пророчко видение ќе изчезне?«“
23. Затоа кажи им – вака вели Господ Бог: „Ќе ја уништам таа поговорка, и нема веќе тие да ја употребуваат таа поговорка во Израилот; но, кажи им – блиски се деновите и извршувањето на секое пророчко видение.
24. Оти нема веќе да остане попусто ниедно пророчко видение, и ниедно предвестување нема да биде лажно во домот на Израилот.
25. Зашто Јас, Господ, го зборувам ова: и зборот, кој Јас го кажувам ќе се исполни, и нема да биде одложен; во ваши денови, доме отстапнички, реков збор, и ќе го исполнам”, вели Господ Бог.
26. И би слово Господово до мене:
27. „Сине човечки, ете, домот Израилев вели: пророчкото видение, што го виде тој, ќе се изврши по многу денови и тој пророкуваше за далечни времиња.”
28. Затоа кажи им: вака вели Господ Бог: „Ниеден Мој збор нема да биде одложен, но зборот, што ќе го кажам Јас, ќе се изврши,” вели Господ Бог.
13. Пророкување против лажни пророци и пророчици.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, изречи пророштво против пророците на Израилот, кои пророкуваат, и кажи им на оние, што пророкуваат од свое срце: чујте го словото Господово.
3. Вака вели Господ Бог: „тешко им на безумните пророци, што се водат од својот дух, а ништо не виделе.
4. Твоите пророци, Израиле, се како лисици во развалини.
5. Во пролом и вие не влегувате и не го оградувате со ѕид домот Израилев за да биде цврст при битката во денот Господен.
6. Тие гледаат суета и претскажуваат лага, велејќи: „Господ вели”, а Господ не ги испратил; и даваат надеж дека словото ќе се исполни.
7. Зар не видовте суетно видение и не кажувате ли лажно предвестие, велејќи: „Господ вели”, а Јас, пак, не сум рекол?
8. Затоа вака вели Господ Бог: – бидејќи кажувате суета и гледате во виденијата лага, Јас сум против вас, – вели Господ Бог.
9. И ќе биде раката Моја против тие пророци, кои гледаат суета и претскажуваат лага; во советот на Мојот народ тие нема да бидат, во списокот на домот Израилев нема да бидат запишани и во земјата Израилева нема да влезат. Па ќе познаете, дека Јас сум Господ Бог.
10. Затоа што го воведуваат Мојот народ во заблуда, велејќи: – мир, а мир нема; и кога тој гради ѕид, а тие со кал го мачкаат.
11. Кажи им на тие што ѕидот го мачкаат со кал, дека тој ќе падне, ќе заврне силен дожд и ти, ѕиду од камен, ќе паднеш и силен ветар ќе те распарчи.
12. И, ете, ѕидот ќе падне; нема ли тогаш да кажат: „Каде е мачканицата, со која го мачкавме?”
13. Затоа вака вели Господ Бог: „Ќе пуштам разорен ветар во гневот Свој и ќе падне пороен дожд во јароста Моја, и град како камења во јадот Мој ќе биде за истребување.
14. Ќе го урнам ѕидот, што го мачкавте со кал, и ќе го фрли на земја; ќе се открие темелот негов, па ќе падне, а вие заедно со него ќе загинете, и ќе познаете, дека Јас сум Господ.
15. И ќа ја излеам јароста Своја врз ѕидот и врз оние што го мачкаа со кал, и ќе ви речам: – го нема ѕидот и ги нема оние, што го мачкаа –
16. пророците Израилеви, кои му пророкуваа на Ерусалим и го известуваа за мирни виденија, кога мир немаше, – вели Господ Бог.”
17. А ти, сине човечки, сврти го лицето свое кон ќерките на овој народ, кои пророкуваат од своето срце, и кажи пророштво против нив.
18. па речи – вака вели Господ Бог: „Тешко им на оние што си пришиваат магијски амајлии под мишките и прават превези на главата за секоја возраст, само да ловат души. Зар ловејќи ги душите на Мојот народ, вие ќе си ги спасувате вашите души?
19. И Ме обесчестувате пред Мојот народ за рака јачмен и за парчиња леб, умртвувајќи ги душите што не треба да умрат, а оставајќи ги да живеат оние души, што не треба да живеат, лажејќи го народот што слуша лага.”
20. Затоа вака вели Господ Бог: „Еве, Јас сум против вашите магиски амајлии, со кои ги ловите душите како птички, ќе ги искинам од под мишките ваши и ќе ги пуштам на слобода душите, што ги ловите како птички.
21. Ќе ги парчосам вашите покривала и ќе го избавам Својот народ од рацете ваши; тие нема да бидат веќе плен во рацете ваши, па ќе познаете дека Јас сум Господ.
22. Поради тоа што со лага го жалостите срцето на праведникот, кого Јас не сакам да го жалостам, и ги задржувате рацете на грешникот, за да не се одврати од својот порочен пат, па не го зачува својот живот,
23. затоа нема да имате веќе суетни виденија и во иднина нема веќе да баете, Јас ќе го избавам мојот народ од рацете ваши, и ќе познаете, дека Јас сум Господ.”
14. Судот Божји над Ерусалим не може да го отклони ни молба на најпобожен човек.
1. И дојдоа при мене неколкумина Израилеви старешини, па седнаа пред мене.
2. И би слово Госпдово до мене:
3. „Сине човечки, овие луѓе дозволија своите идоли да си ги стават во срцата свои, се соблазнија со своето бесчестие: можам ли да им одговорам?”
4. Затоа зборувај со нив и кажи им – вака вели Господ Бог: „Ако некој од домот Израилев дозволи во срцето свое да има идоли и така со тоа да го соблазнува своето бесчестие, па дојде при пророк, – па зар Јас, Господ, можам ли, при толку многу идоли да му дадам одговор?
5. Домот Израилев нека разбере во срцето свое, дека сите со своите идоли станаа туѓи за Мене.”
6. Затоа кажи му на домот Израилев – вака вели Господ Бог: „Обрнете се и откажете се од вашите идоли и од сите ваши гадотии одвратете го лицето свое.
7. Зашто, ако некој од домот Израилев и од придојдените кои живеат при Израилот, се откаже од Мене и допушти во срцето свое да има идоли и со тоа пред лицето свое бесчести, па дојде при пророк за да ме праша преку него, – па зар Јас, Господ, треба ли да му дадам одговор од Себе?
8. Јас ќе го свртам лицето Свое против тој човек и ќе го поразам како знак и приказ и ќе го истребам од мојот народ, и ќе познаете дека Јас сум Господ.
9. Ако, пак, пророкот дозволи да се измами и каже збор така како Јас, Господ, да сум го научил тој пророк, тогаш Јас ќе ја протегнам раката Своја против него и ќе го истребам од народот мој, од Израилот.
10. И тие обајцата ќе ја понесат вината за беззаконието. Каква ќе биде вината на оној што прашува, таква ќе биде вината и на пророкот,
11. та во иднина домот Израилев да не се отклонува од Мене и да не се осквернува веќе себеси со секакви свои беззаконија, туку да бидат Мој народ и Јас да бидам нивни Бог, – вели Господ Бог.
12. И би слово Господово до мене:
13. „Сине човечки, ако некоја земја ќе згрешеше пред Мене, вероломно отстапувајќи од Мене, и Јас ја протегнам врз неа раката Своја, ја уништував при неа лебната потпора, праќав врз неа глад и почнував по неа да ги погубувам луѓето и добитокот,
14. па, ако се најдеа во неа тројца мажи: Ное, Данаиил и Јов, тие со својата праведност ќе можеа да ги спасат само своите души, вели Господ Бог.
15. Или, ако пратев врз таа земја лути ѕверови што би ја осиромашиле, и таа поради ѕверовите стане пуста и непреодна.
16. тоа тројцата тие мажи во неа да се – жив сум Јас, вели Господ Бог, не би ги спасиле ни синовите ни ќерките, а само тие би се спасиле, земјата пак би останала пуста.
17. Или, ако пратев врз таа земја меч и му реков: »мечу мини преку земјата!«, и тој почнеше да истребува по неа луѓе и добиток,
18. тоа само тие тројца мажи среде неа – жив да сум Јас, вели Господ Бог, не би ги спасиле ни синовите ни ќерките, а би се спасиле само тие.
19. Или, да бев пратил врз таа земја помор и да бев ја излеал врз неа јароста Своја во крвопролевање, за да истребувам во неа луѓе и добиток,
20. тоа Ное, Даниил и Јов среде неа – жив да сум Јас, вели Господ Бог, не би ги спасиле ни синовите ни ќерките; со својата праведност тие би ги спасиле само своите души.”
21. Зашто така вели Господ Бог: „Ако и четирите мои тешки поразии – мечот и гладот, лутите ѕверови и поморот – би ги пратил врз Ерусалим за да истребуваат во него луѓе и добиток,
22. и тогаш ќе остане во него само остатокот на синовите и ќерките, што нема да бидат изведени оттаму; ете, тие ќе дојдат при вас и вие ќе го видите поведението нивно и делата нивни, па ќе се утешите за онаа беда, што ја пратив врз Ерусалим, за сè што пратив врз него.
23. Тие ќе ве утешат, кога ќе го видите нивното поведение и делата нивни; и ќе познаете дека не залудо Јас го извршив сето тоа, што го извршив во него”, вели Господ Бог.
15. Некорисно лозово дрво.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, какво предимсто има дрвото од лоза пред секое друго дрво, и прачките од лозата пред гранките од дрвјата во гората?
3. Зар се зама од него парче за некаква изработка; земаат ли од него барем некаков клин, за да закачат на него некоја работа?
4. Ете, го фрлаат во оган за да изгори; двата краја огнот му ги подгорува, па му ја изгорува и средината; може ли да стане од него нешто за некаква изработка?
5. И кога би било цело, не станува збор за некаква изработка; а уште повеќе, кога огнот ќе го подгори и го обгори, па ќе биде ли тоа за некаква изработка?
6. Затоа, вака вели Господ Бог: – како што дрвото од лоза меѓу горските дрвја го предадов на оган, за да изгори, така нему ќе му ги предадам и ерусалимските жители.
7. И ќе го свртам лицето Свое против нив, од еден оган ќе излезат и друг оган ќе ги проголта, па ќе познаете, дека Јас сум Господ, кога ќе го свртам лицето Свое против нив.
8. И ќе ја направам таа земја пустиња, затоа што постапија вероломно”, вели Господ Бог.
16. Казна и простување.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, кажи му ги на Ерусалим неговите гадотии.
3. И речи – вака ѝ вели Господ Бог на ќерката ерусалимска: – твојот корен и твојата татковина е во Хананската земја; татко твој е Амореец, а мајка ти е Хетејка;
4. при твоето раѓање – во денот кога се роди – папокот ти го пресекоа, со вода не те измија заради очистување, со сол не те посолија и во пелени не те повија.
5. Ничие око не се смили на тебе та од милост кон тебе да ти направат нешто од тоа; но те фрлија во полето од презир кон твојот живот во денот на твоето раѓање.
6. Минував јас покрај тебе и те видов оставена како преташ во крвта твоја, па ти реков: »живеј во крвта своја!« Така ти реков и пак Јас – »во крвта своја живеј!«
7. Се размножи како растенијата во полето; порасна, стана голема и се здоби со голема убавина: твоите гради се надигаа, а и косата ти порасна; но беше гола и непокриена.
8. Минував покрај тебе и те видов, а тоа беше времето твое, време за љубов; ги прострев полите од облеката Своја врз тебе и ја покрив голотијата твоја; па ти се заколнав и стапив во сојуз со тебе, вели Господ Бог – и ти стана Моја.
9. Те измив со вода, и ја измив од тебе крвта и те помазав со елеј.
10. Ти облеков везена облека и ти обув црвени сандали, те опашав со висон и те покрив со свилен превез.
11. Те искитив со накити и ти ставив гривни на рацете, а околу вратот – веришка.
12. Ти ставив и прстен на носот, обетки на ушите, а на главата твоја – прекрасен венец.
13. И така, ти беше украсена со злато и сребро, а облеката ти беше висон, свила и везена ткаенина; се хранеше со леб од најдобро пченично брашно, со мед и елеј, и беше многу убава, па достигна царско велелепие.
14. И се разнесе славата твоја меѓу народите поради твојата убавина, зашто таа претставуваше полно совршенство при великолепниот накит, со кој ти искитив – вели Господ Бог.
15. Но ти се надеваше на убавината своја, и користејќи се со славата своја, почна да блудствуваш, и живееше блудно со секој минувач, подавајќи му се.
16. Па зеде од облеката своја и си направи шарени идолчиња, па блудствуваше на нив како ништо да не било, и нема да биде.
17. И ги зеде своите накити од моето злато и од моето сребро, што ти ги дадов Јас и си направи од нив машки ликови и блудстуваше со нив.
18. Па ги зеде своите везени облеки, ги облече во нив, и стави пред нив Мој елеј, Мој темјан,
19. и Мој леб, што ти го давав; пченичното брашно, елејот и медот, со кое те хранев, ти ги ставаше пред нив со благопријатен мирис; и тоа стана така – вели Господ Бог.
20. И ги зеде сивновите свои и ќерките свои, што Ми ги роди, па ги принесуваше преку оган како жртва, за да бидат проголтани. Зар малку блудствуваше?
21. Но ти и синовите Мои ги колеше и ги давеше, принесувајќи ги преку оган.
22. И при сите твои гадотии и твоите блудства, ти не се сети за деновите на својата младост, кога беше гола и непокриена и фрлена за да бидеш измачувана во крвта своја.
23. И по сите тие злодејанија – »тешко, тешко тебе«, вели Господ Бог.
24. Ти изгради куќи за блуд, на својата улица ги направи.
25. Во почетокот на секоја улица направи куќи за блуд, ја срамотеше твојата убавина, ги рашируваше нозете твои за секој минувач, го преумножи твоето блудствување.
26. Блудствуваше со египетските синови – со своите соседи, луѓе силни, го умножуваше
блудството и ме разгневуваше.
27. И ете, Јас ја протегнав раката Своја против тебе и го намалив дарот, за тебе, па те препуштив на произвол пред ќерките филистејски, кои те мразеа и се засрамија од твоето лошо поведение.
28. Ти блудствуваше со синовите на Асура не се насити што блудствуваше со нив, но со тоа не се задоволи;
29. Ти ги умножи блудствата свои во земјата Хананска до Халдеја, но и со тоа не се задоволи.
30. Колку ли треба да е истоштено срцето твое – вели Господ Бог – кога сето тоа го вршеше како необуздана блудница!
31. Кога градеше куќи за блуд во почетокот на секоја улица и си правеше шарени возвишенија на секој крстопат, ти не гледаше како блудница, зашто ги отфрлуваше подароците,
32. но беше како неверна жена, која место својот маж, прибира туѓи мажи.
33. На секоја блудница ѝ даваат подароци, а ти самата даваше подароци на сите свои миленици и ги поткупуваше, за да доаѓаат при тебе од сите страни и да блудстуваат со тебе.
34. При твоето блудствување стануваше обратно од она, што станува кај жените; за да доаѓаат при тебе, а ти даваше подароци, тебе не ти даваа подароци; и затоа ти постапуваше обратно од другите.
35. Па поради тоа чуј го, блуднице, словото Господово.
36. Вака вели Господ Бог: заради тоа што ги распилуваше парите свои и при блудствувањето твое беше разоткривана голотијата твоја пред очите на твоите миленици и пред сите твои одвратни идоли, а за крвта на твоите синови, што им ги даваше ти –
37. затоа, еве, Јас ќе ги соберам сите твои миленици, со кои се насладуваше и кои ти ги љубеше, како и оние што ги мразеше, и ќе ги соберам одред сите против тебе и ќе ја разоткријам пред нив голотијата твоја, и ќе го видат сиот срам твој.
38. Јас ќе ти судам, како што им се суди на прељубнички и на оние, кои пролеваат крв – и ќе те предадам на крвава јарост и ревност;
39. ќе те прададам во рацете нивни и тие ќе ги разрушат блудилиштата твои и ќе ги расфрлаат, ќе ги соблечат облеките твои од тебе, ќе ги земат накитите твои и ќе те остават гола и непокриена.
40. Ќе свикаат против тебе собрание, ќе те убијат со камења и ќе те расечат со мечеви свои.
41. Со оган ќе ги изгорат твоите куќи и ќе извршат над тебе суд пред очите на многу жени; и ќе стават крај на твоето блудство, и повеќе нема да даваш подароци.
42. Ќе го смирам над тебе Својот гнев, и ќе отстапи од тебе Моето негодување, ќе се успокојам и нема повеќе да се гневам.
43. Затоа што не се сети на деновите од младоста своја и што со сето тоа Ме дразнеше, еве, и Јас ќе го свртам поведението твое врз главата твоја, вели Господ Бог, за да не се предаваш повеќе на разврат по сите твои гадотии.
44. Еве, секој што зборува во раскази, може да каже за тебе: »каква е мајката, таква е и ќерката«.
45. Ти си ќерка како мајката твоја, која го оставила мажот свој и децата свои, и ти си сестра како сестрите нејзини, што ги оставиле мажите свои. Вашата мајка е Хетејка, а таткото ваш беше Амореец.
46. Твојата поголема сестра е Самарија, која со ќерките свои живееше лево од тебе, и помалата сестра твоја, што живееше десно од тебе е Содом со ќерките свои.
47. Но ти и по нивните патишта не одеше и по нивните гадотии не постапуваше. Тоа беше малку: ти постапуваше поразвратно од нив во сите твои патишта.
48. Жив да сум, вели Господ Бог: дури е Содом, сестрата твоја и ќерките нејзини не го вршеа она што го правеше ти и твоите ќерки.
49. Ете во каква состојба е беззаконието на сестра ти Содом и на ќеките нејзини: во гордост, во презаситеност, во празнина, и раката нејзина не помагаше силно човек во беда.
50. И се погодија тие, па вршеа гадотии пред лицето Мое, и, откако го видов тоа, Јас ги отфрлив.
51. Самарија и половината од гревовите твои не направи; ти ги надмина со твоите гадотии, и преку твоите нечистотии, што ги изврши, сестрите твои се покажаа поисправни од тебе.
52. Носи го поради тоа срамот свој и ти, што ги осудуваше сестрите свои; според гревовите, со кои се покажа полоша од нив, тие се поисправни од тебе. Зацрвени се тогаш од срамот и ти, и носи си го срамот, што така ги оправда сестрите свои.
53. Но јас ќе ги вратам нивните заробеници, заробениците на Содом и на ќерките нејзини, заробениците на Самарија и на ќерките нејзини, како и твоите во плен одведени меѓу нив,
54. за да го носиш срамот свој и да се срамуваш од сето ова, што го правеше, откако ќе им бидеш утеха.
55. И сестрите твои, Содом и ќерките нејзини, ќе се вратат во поранешна состојба; исто така Самарија и ќерките нејзини ќе се вратат во поранешна состојба; а и ти и твоите ќерки ќе се вратите во поранешната состојба.
56. За сестра ти Содом и помен немаше во устата своја во деновите на твојата гордост,
57. додека уште не беше откриено твоето бесчестие, како во времето, кога беше посрамена од сириските ќерки и од сите, што ја опкружуваа, од филистејските ќерки кои одреда гледаа на тебе со презир.
58. Поради твојот разврат и поради твоите гадотии ти трпиш,” – вели Господ.
59. Оти така вели Господ: „Јас ќе постапам со тебе, како што постапи ти, кога ја презре клетвата, нарушувајќи го сојузот.
60. Но Јас ќе се сетам на Мојот сојуз со тебе во деновите на твојата младост и ќе востановам со тебе вечен сојуз.
61. А и ти ќе се сетиш за твоите патишта, и ќе ти биде срам, кога ќе почнеш да ги примаш сестрите свои, поголемите од тебе, како и помалите од тебе, и кога почнав да ти ги давам за ќерки, но не по твојот завет.
62. Јас ќе го востановам Мојот сојуз со тебе, и ти ќе познаеш, дека Јас сум Господ,
63. за да помниш и да се срамуваш, и во иднина да не можеш од срам да ја
17. Загатка за сегашноста и за иднината на домот Давидов.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, предложи загатка и кажи паримија за домот Израилев.
3. Кажи, вака вели Господ Бог: „Голем орел со големи крилја, со долги перја, буфлест, шарен долета на Ливан и застана на врвот од еден кедар,
4. ја открши најгорната гранка со гранчињата, ја донесе во Хананската земја и ја стави до градот на трговците;
5. зеде од семето од онаа земја, го посеа во погодна земја и го постави до големата вода, како што се садат врбите.
6. И тоа израсна и стана лоза, широка, ниска во височина, чии прачки се наведнуваа кон неа и корењата нејзини беа под неа, па стана лоза, и пушти фиданки и прачки.
7. Имаше и еден друг орел со големи крилја и буфлест; и ете таа лоза се провлече кон него со корењата свои и ги рашири прачките кон него за да ја полива од браздите на расадникот свој.
8. Таа беше посадена на добра земја, покрај голема вода, така што можеше да пушта ластари и да дава плод, да стене великолепна лоза.
9. Кажи – така вели Господ Бог: ќе успее ли таа? нема ли да ѝ ги искорнат корењата нејзини, нема ли да ѝ ги искинат плодовите нејзини, така што таа да се исуши; сите млади ластари, што израснале од неа ќе се исушат. И не со голема сила и не многу луѓе ќе ја искорнат со корењата нејзини.
10. И ете, макар што е посадена, па ќе успее ли? Нема ли да се исуши, штом ќе дувне источниот ветар? – ќе сиеисуши таа во браздата, таму каде што израснала.
11. И би слово Господово до мене:
12. Кажи му на отстапничкиот дом: „зар не знаете што значи тоа?” – кажи: „ете, дојде вавилонскиот цар во Ерусалим, го фати царот негов и кнезовите негови и ги одведе при себе во Вавилон.
13. Фати и друг од царски род, склучи со него сојуз и го обврза со клетва, земјаќи ги при себе силните во таа земја.
14. за да биде покорно царството да не може да се крева, за да се пази сојузот и да биде цврст.
15. Но тој се одметна од него, прати свои пратеници во Егиепт за да му дадат коњи и многу луѓе. Ќе успее ли тој? Ќе има ли благослов тој, што го врши тоа? Тој го нарушил сојузот и ќе успее ли?”
16. „Жив да сум Јас, вели Господ Бог. – Во пребивалиштето на царот, кој го постави за цар и кому му е дадена клетва, тој го презре и го наруши сојузот свој со него. Затоа тој ќе умре при него во Вавилон.
17. Со големата сила и со многубројниот народ Фараонот нема да му помогне во таа војна, кога оној ќе направи опкопи и изгради кули за погбел на многу души.
18. Тој ја презре клетвата, за да го наруши сојузот, и ете ја подаде раката своја и го направи сето тоа; тој нема да успее.”
19. Затоа, вака вели Господ Бог; „жив да сум Јас, Мојата клетва, која тој ја презре, и Мојот сојуз, што тој го наруши, Јас ќе го свртам врз главата негова.
20. Ќе ја фрлам врз него мрежата Моја и ќе биде фатен во моите примки; ќе го одведам во Вавилон и таму ќе се судам со него за предавството негово против Мене.
21. А сите бегалци негови со сета војска ќе паднат од меч, додека другите ќе бидат распрснати по сите ветрови; и ќе познаете дека јас, Господ, сум го рекол ова.”
22. Така вели Господ Бог: „Ќе земам од врвот на високиот кедар – и ќе посадам; од неговите најголеми гранки ќе откинам нежно гранче и ќе го посадам на висока и величествена планина.
23. На високата Израилева гора ќе го посадам – и тоа ќе пушти гранки, ќе даде плод и ќе стане величествен кедар, и ќе се собираат под него секаков вид птици, секаков вид пернати и ќе се одмараат во сенката на неговите гранки.
24. И ќе разберат сите полски дрвја, дека Јас, Господ, високото дрво го снизувам, ниското го издигам, зеленото го исушувам, а сувото дрво го раззеленувам – Јас Господ го реков тоа – и ќе го направам”.
18. Секој треба да умре само за своите сопствени гревови.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Зошто употребувате во Израилевата земја поговорка, велејќи: »татковците јадеа кисело грозје, а на децата забите им фаќаат оскомина?«
3. Жив да сум, Јас, вели Господ Бог: – во иднина нема да ја кажуваат таа поговорка во Израилот.
4. Оти, ете, сите души се Мои; како душата на таткото, така и душата на синот се Мои:
која душа греши, таа ќе умре.
5. Ако некој е праведен и врши суд и правда,
6. по планините не јаде жртвено и кон идолите на домот Израилев не свртува очи, жената на својот ближен не ја осквернува и до жената своја, кога се чисти од својата нечистотија не се приближува;
7. никого не присилува, на должникот му го враќа залогот и грабеж не врши, од својот леб му дава на гладниот и голиот го облекува во облека,
8. под лихва не дава и лихва не зема, ја воздржува раката своја од неправда и извршува праведен суд меѓу човек со човек;
9. постапува според Моите заповеди и искрено пази на Моите наредби – тогаш тој е праведник, тој секако ќе биде жив, вели Господ Бог.
10. Но, ако му се роди син разбојник, кој пролива крв и врши нешто што и да е слично на
тоа,
11. кое тој сам никако не вршел и по планини јаде жртвено, и жената на ближниот ја осквернува,
12. беден и сиромав присилува, одзема насила, залог не враќа и кон идолите ги врти очите, тој врши гадотија;
13. дава под лихва и зема лихва, – па зар ќе биде тој жив? Не, тој нема да биде жив. Кој ги врши сите тие гадни работи, тој бездруго ќе умре, крвта негова ќе биде врз него.
14. Но, ако некому му се роди син, кој, гледајќи ги сите тие гревови на својот татко, какви што ги вршел, па гледа – и не врши слични работи:
15. по планини жртвено не јаде, кон идолите на домот Израилев не свртува очи, жената на својот ближен не ја осквернува
16. и човек не присилува, залог не зема и насила не одзема, од лебот свој му дава на гладен и гол со облека облекува,
17. врз беден рака не крева, награди и лихва не зема, ги исполнува Моите повелби, тој нема да умре заради гревовите на татка си: тој ќе биде жив.
18. А татко му, бидејќи жестоко притискал, братот го ограбувал, и вршел лоши работи кај народот свој, ете – тој ќе умре поради своето беззаконие.
19. Вие велите: »зошто, пак, синот не ја сноси вината на татка си?« Затоа, што синот постапува законски и праведно, пази на сите Мои наредби и ги извршува: тој ќе биде жив.
20. душа, која згрешила, ќе умре; синот нема да го понесе гревот на татка си, и таткото нема да го понесе гревот на сина си, правдата на праведниот при него си останува и беззаконието на грешникот при него си останува.
21. И грешникот, ако се одврати од сите свои гревови, какви што правел, ако ги пази сите Мои уредби и постапува законски и праведно, ќе биде жив, нема да умре.
22. Сите негови престапи, какви што правел, нема да му се спомнуваат; во правдата своја, што ќе ја врши, тој ќе биде жив.
23. Зар Јас сакам смрт за грешникот? вели Господ Бог. Напротив, Јас сакам – тој да се откаже од патиштата свои и да биде жив.
24. И праведникот, ако отстапи од својата правда и постапува неправедно, ако ги врши сите оние гадотии, што ги врши грешникот, ќе биде ли жив? Сите негови добри дела, што ги правел нема да бидат спомнати: поради беззаконието што го вршел и поради гревовите свои, со кои грешел, тој ќе умре.
25. Но вие велите: »не е исправен патот Господен«. Послушајте, доме Израилев, зар Мојот пат не е исправен? Зар патиштата ваши не се неисправни?
26. Ако праведникот отстапува од правдата своја и врши беззаконија и затоа умира, тој умира поради гревот што го направил.
27. И грешникот, ако се откаже од беззаконието свое што го вршел, па извршува суд и правда – ќе ја врати душата своја кон живот.
28. Оти тој видел и се откажал од сите свои пресатпи, какви што направил: ќе биде жив, нема да умре.
29. А домот Израилев вели: »не е прав патот Господен!« Не се ли прави доме Израилев, Моите патишта? Па зар се прави вашите патишта?
30. Затоа Јас ќе ви судам вам, доме Израилев, секого според делата негови, вели Господ Бог; покајте се и оттргнете се од вашите престапи, та вашето нечестие да не ви биде вам сопка.
31. Отфрлете ги од себе сите свои гревови, со кои сте згрешиле, и направете си ново срце и нов дух; и зошто да умирате? – доме Израилев.
32. Оти, Јас не ја сакам смртта на оној што умрел, вели Господ Бог; но поправете се – и живејте!”
19. Израилот ги жали кнезовите свои.
1. „А ти заплачи за кнезовите Израилеви.
2. И кажи: – каква лавица е твојата мајка? Се расположила меѓу лавовите, меѓу младите лавови, одгледува свои мали.
3. И дали отхранила едно од своите млади, па тоа станало млад лав и се научило плен да лови, луѓе да јаде.”
4. И чуја народите за него: бил фатен во неговата јама и во вериги однесен во земјата Египетска.
5. И откако почека и виде дека надежта нејзина ѝ пропадна, таа зеде друго свое лавче и го направи млад лав.
6. И тоа, кога стана млад лав, почна да оди меѓу лавовите и се научи плен да лови, и луѓе да јаде,
7. ги осквернуваше вдовиците нивни и градовите нивни ги опустошуваше; па запусте земјата и сите нејзини населби од неговото рикање.
8. Тогаш се подигнаа против него народите од околните области и ја поставија мрежата своја; тој беше фатен во нивната јама.
9. И го ставија во кафез, во вериги,па го одведоа при вавилонскиот цар; го одведоа во тврдината, за да не се слуша глас од него по планините Израилеви.
10. Твојата мајка беше како лоза, посадена покрај вода; плодовита и разгранета беше таа од многу вода.
11. И имаше при неа прачки здрави за скиптар на владетел и високо се издигна со својот раст и меѓу густите прачки, па се истакнуваше во височината своја, со многуте свои ластари.
12. Но, во гневот таа беше откорната, фрлена на земја и источниот ветар го исуши плодот нејзин; откинати и исушени се нејзините силни прачки, оган ги проголта.
13. А таа сега е пресадена во пустињата, во земја сува и жедна.
14. И излезе оган од сплетот на гранките нејзини, ги проголта плодовите нејзини и не останаа на неа здравите прачки за скиптар на владетел. Тоа е жална песна и ќе има плачење.
20. Израилевата непослушност порано и сега.
1. Во седмата година, петтиот месец, десеттиот ден од месецот, дојдоа некои Израилеви старешини да Го прашаат Господа и седнаа пред мене.
2. И би слово Господово до мене:
3. „Сине човечки, зборувај со старешините Израилеви и кажи им – вака вели Господ Бог: сте дошле да Ме прашате? Жив да сум Јас – нема да ви дадам одговор, вели Господ Бог.”
4. Сакаш ли да се судиш со нив, сакаш ли да се судиш, сине човечки? Кажи им ги гадотиите на нивните татковци;
5. и кажи им – вака вели Господ Бог: „во оној ден кога го избрав Израилот и кога ја подигнав раката Своја, се заколнав во племето на домот од Јакова, и им се открив во земјата Египетска, и кога ја подигнав раката им реков: »Јас сум Господ, вашиот Бог«.
6. Во оној ден, кога ја подигнав раката Своја, Јас им се заколнав дека ќе ги изведам од земјата Египетска во земја, која Јас ја избрав за нив, и во која тече мед и млеко, украс на сите земји.”
7. И кажи им: „Отфрлете ги сите гадотии од вашите очи и не се осквернувајте со египетските идоли – Јас сум Господ, вашиот Бог.
8. Но тие се возмутија против Мене и не сакаа да Ме слушаат; никој не се откажа од гадотиите на очите свои и не ги остави египетските идоли. А Јас реков: „ќе го излијам врз нив гневот Свој, ќе ја исцрпам врз нив јароста Своја среде Египетската земја.
9. Но Јас постапив така заради името Мое, па тоа да не се хули пред народите, меѓу кои тие се наоѓаат и пред чии очи Јас им се открив, за да ги изведам од Египетската земја.
10. И Јас ги изведов од земјата Египетска и ги доведов во пустињата,
11. им ги дадов Моите заповеди и им ги објавив Моите наредби, преку кои човекот, откако ќе ги изврши, ќе биде жив;
12. им ги дадов исто така и Моите саботи, за да бидат знак меѓу Мене и нив, па да знаат, дека Јас сум Господ што ги осветува.
13. Но домот Израилев се побуни против Мене во пустињата: не постапија според Моите заповеди и ги отфрлија Моите наредби, преку кои човекот, ако ги исполнува, би можел да биде жив, и Моите саботи ги нарушија – и Јас реков – ќе ја излијам врз нив Својата јарост во пустињата, за да ги истребам.
14. Но Јас постапив заради Моето име, та да не се хули тоа пред народите, пред чии очи ги изведов.
15. Дури и кога ја подигнав раката против нив во пустињата, се заколнав, дека нема да ги воведам во земјата, која бев им ја определил – во која тече мед и млеко, украс на сите земји,
16. заради тоа што ги отфрлија Моите наредби, не постапија по Моите заповеди и ги нарушуваа Моите саботи; оти нивното срце чезнееше повеќе кон идолите нивни.
17. Но Моето око се смили и не ги погуби; и Јас не ги истребив во пустиња.
18. Им зборував на синовите нивни во пустњата: „Не одете по правилата на татковците ваши, не пазете ги уредбите нивни и не осквернувајте се со идолите нивни.
19. Јас сум Господ, вашиот Бог: постапувајте според Моите заповеди, пазете ги уредбите Мои и исполнувајте ги.
20. Празнувајте ги Моите саботи за да бидат знак меѓу Мене и вас, па да знаете, дека Јас сум Господ, вашиот Бог.”
21. Но и синовите се побунија против Мене – не постапуваат по Моите заповеди и уредбите Мои не ги пазат, не го исполнуваат она преку кое човекот, откако ќе го исполнува, ќе биде жив; ги нарушуваат Моите саботи – и Јас реков: ќе го излијам врз нив Својот гнев, ќе ја исцрпам над нив Мојата јарост во пустињата;
22. но јас ја отклонив раката Своја и заради името Мое постапив инаку, за да не се хули тоа пред народите, пред чии очи ги изведов.
23. Исто така, кога ја подигнав раката Своја во пустињата, се заколнав дека ќе ги расфрлам меѓу народите и развеам по земјите,
24. бидејќи тие Моите наредби не ги извршуваа, заповедите Мои ги отфрлија и ги нарушуваа Моите саботи, а очите нивни се свртуваа кон идолите на нивните татковци.
25. Им дозволив закони и наредби што не се добри, од кои тие не можеа да бидат живи,
26. им допуштив и да се осквернуваат со своите жртвени приноси, кога почнаа да префрлуваат преку оган секој прв плод од утробата, за да ги разорам, па да знаат, дека Јас сум Господ.
27. Затоа зборувај му на домот Израилев, сине човечки, и кажи му – вака вели Господ Бог: „еве со што уште Ме хулеа вашите татковци, кога вероломно постапуваа против Мене:
28. Јас ги одведов во земјата, која со клетва им ја ветив дека ќе им ја дадам, откако ја подигнав раката Своја, а тие, штом здогледаа по некој висок рид и некое разгрането дрво, почнаа таму да ги колат своите жртви и ги ставаа таму своите приноси за мене со навреда и своите благопријатни кадива, извршувајќи ги таму и своите преливи.
29. А Јас им реков – каква е таа височинка, каде што одите? Затоа таа и до ден денс се вика Бама.”
30. Ете затоа, кажи му на домот Израилев – вака вели Господ Бог: „Зар не се осквернувате по примерот на вашите татковци и зар не блудстувате со нивните гадотии?
31. Принесувајќи ги даровите свои и префрлувајќи ги синовите свои преку оган, вие се осквернувате со сите ваши идоли до овој ден – па сакате да Ме прашате ли, доме Израилев?
Жив да сум Јас, вели Господ Бог, нема да ви одговорам.
32. И она, што ви паѓа на ум, никако нема да се изврши. Вие велите: „ќе му служиме на дрвото и на каменот како незнабошците, како племињата од други земји.”
33. Жив да сум Јас, вели Господ Бог; со силна рака и протегната мишка, изливајќи јарост, ќе господарам над вас.
34. И ќе ве изведам Јас од кај народите и од земјите, по кои сте распрастани, и ќе ве соберам со силна рака и со протегната мишка, изливајќи јарост.
35. И ќе ве доведам во пустињата на народите и таму ќе се судам со вас лице во лице.
36. Како што се судев со татковците ваши во пустињата на Египетската земја, така ќе се судам и со вас, вели Господ Бог.
37. И ќе ве преведам под стап и ќе ве ставам во оковите на заветот.
38. И ќе ги одделам од вас отстапниците и непокорните. Ќе ги изведам од земјата, каде што живеат, но во земјата Израилева тие нема да влезат, – и ќе познаете, дека Јас сум Господ.
39. А вие, доме Израилев, така вели Господ Бог – секој од вас оди при идолите свои и им служи, не слушајќи Ме Мене, но не осквернувајте го повеќе светото име Мои, со вашите дарови и со вашите идоли,
40. зашто на Мојата Света Гора, на високата планина Израилева – вели Господ Бог – таму ќе Ми служи сиот Израилев дом, целиот, колку што го има на земјата; таму ќе ги примам со
благоволение и таму ќе ги побарам приносите ваши и првините ваши со сите ваши светињи.
41. Ќе ве примам како благопријатно кадиво, кога ќе ве изведам од народите и ќе ве соберам од земјите, по кои сте распрснати и ќе се светам во вас пред очите на народите.
42. Па ќе познаете, дека Јас сум Господ, кога ќе ве воведам во земјата Израилева – во земја, за која се заколнав на татковците ваши, откако ја подигнав раката Своја.
43. И ќе се сетите таму за вашите патишта и за сите ваши дела, со кои се осквернувавте, па ќе се гадите од самите себе, за сите ваши злодела, што сте ги вршеле.
44. И ќе познаете дека Јас сум Господ, кога ќе почнам да постапувам со вас заради името Свое, не според вашите лоши патишта и вашите развратни дела, доме Израилев, вели Господ
Бог.
45. И би слово Господово до мене:
46. „Сине човечки, сврти го лицето свое на патот кон југ и кажи збор против пладнето и искажи пророштво врз гората во полето јужно.
47. И кажи ѝ на јужната гора: чуј го словото Господово – така вели Господ Бог: Еве Јас ќе запалам во тебе оган и тој ќе го проголта секое зелено дрво и секое суво дрво во тебе; и нема да угасне разбаботениот пламен, и тој ќе изгори сè од југ до север.”
48. И секое тело ќе види, дека Јас, Господ Бог, го запалив и тој нема да угасне.
49. А Јас реков: „О, Господи Боже, тие велат за мене: – не зборува ли приказни?”
21. Халдејците против Јудејците и Амонитите.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, сврти го лицето свое кон Ерусалим и кажи слово против светилиштата, изречи пророштво против земјата Израилева.
3. И кажи ѝ на земјата Израилева – вака вели Господ Бог: еве, Јас сум против тебе, и ќе го извадам Мојот меч од ножницата негова и ќе истребам кај тебе праведник и грешник.
4. А за да истребам кај тебе праведник и грешник, Мојот меч ќе излезе од ножницата своја против секое тело од југ до север.
5. И секое тело ќе узнае, дека Јас, Господ, сум го извлекол Мојот меч од ножницата негова, и тој нема веќе да се врати.
6. А ти, сине човечки, плачи како да ти се бедрата прекршени и офкај пред очите нивни.
7. А кога ќе те прашаат: »зошто офкаш«, кажи: »поради гласот што доаѓа«, – од кој ќе замре секое срце и сите раце ќе малаксаат, и секој дух ќе се нажали, и сите колена ќе затреперат како вода. Ете, тоа ќе дојде и ќе се случи”, вели Господ Бог.
8. И би слово Господово до мене:
9. „Сине човечки, изречи пророштво и кажи – вака вели Господ Бог: кажи – меч, мечот е наострен и светнат.
10. Наострен за да коле повеќе; светнат за да болска како светкавица. Да се радуваме ли,
дека жезалот на Мојот син го презира секое дрво?
11. Наредив да го светнат, за да го земам в рака; веќе е наострен тој меч и светнат, за да го дадам во раката на убиецот.
12. Стенкај и плачи, сине човечки, за тоа што е тој против Мојот народ, против сите кнезови Израилеви: сите тие ќе бидат со Мојот народ предадени на меч – затоа удирај се по бедрата.
13. Бидејќи тој е веќе испробан. Па што, ако тој го презира и жезалот? Тој нема да устои”, вели Господ Бог.
14. А ти, сине човечки, пророкувај и плескај со рацете – и мечот ќе се удвори и ќе се утрои, мечот за поразените, мечот за пораз на големиот меч, кој проникнува во внатрешноста на нивните живеалишта.
15. За да се стопат срцата и за да бидат паднати повеќе, Јас пред сите нивни порти ќе поставам страшен меч, кој ќе болска како светкавица, наострен за клање.
16. Приготви се, мечу, и оди десно или лево и онаму каде што ќе ти се сврти лицето твое.
17. А Јас ќе ракоплескам и ќе го стивнам гневот Свој; Јас, Господ, го кажав тоа.
18. И би слово Господово до мене:
19. „А ти, сине човечки, размисли за две патеки по кои треба да мине мечот на царот вавилонски – и двете патеки треба да излезат од една земја, па нацртај рака, нацртај при раскрсницата на патиштата за градовите.
20. Претстави го патот, по кој треба да мине мечот во Рава на синовите Амонитски и во Јудеја, во утврдениот град Ерусалим,
21. зашто вавилонскиот цар застана на крстопатот, при почетокот на двете патеки за да претскажува: ги прегледува стрелите, ги прашува идолите, гледа на црн дроб.
22. Во неговата десна рака баењето е: „во Ерусалим”, каде што треба да постави убојни справи, да ја отвори устата за сечење, да го подигне гласот за боен повик, да ги дотера машините до портите, да насипе опкоп, да изгради опсадни кули.
23. Тоа вражање се виде во очите нивни лажно; но, бидејќи беа се заколнале со клетва, тој, откако се сети на нивното вероломство, реши да го преземе.”
24. Затоа, вака вели Господ Бог: „Бидејќи вие самите го спомнувате вашето беззаконие, правејќи ги вашите престапи јавно и покажувајќи ги вашите гревови во делата свои, и самите го спомнувате тоа, затоа вие ќе бидете фатени од нив.
25. А ти, недостоен, престапни водачу Израилев, тебе денес ти дојде денот, кога на неговото бесчестие ќе биде ставен крај.”
26. Така вели Господ Бог: „Симни ја од себе круната и извади го венецот, и веќе не ќе го имаш; понизеното ќе се издигне, а високото ќе се снизи.
27. Ќе го уништам, ќе го уништам, ќе го уништам – и нема веќе да го има, сè додека, не
дојде Оној, Кому тој Му припаѓа, и Нему ќе му го дадам.”
28. А ти, сине човечки, изречи пророштво и кажи – вака вели Господ Бог, за синовите Амонови и за нивната хула, па кажи: <мечот, изваден е за клање, светнат за истребување, за да болска како светкавица, 29. па, додека ти кажуваат суетни виденија и лажливо гатаат тебе да те стават кај обезглавените грешници, чиј ден дојде, кога на бесчестието ќе му биде ставен крајот. 30. Да го вратам ли во ножницата негова? На местото, каде што си ти создаден, на земјата, од каде што си произлегол, ќе ти судам – 31. и ќе го излеам врз тебе Моето негодување, ќе дувнам врз тебе со огнот на јароста Своја и ќе те предадам во рацете на луѓе свирепи, вешти во убивање. 32. Ти ќе му станеш храна на огнот, твојата крв ќе остане на земјата; нема да се сетат за тебе; оти Јас, Господ, го кажав тоа.”
22. Гревови ерусалимски.
1. И би слово Господово до мене:
2. „А ти, сине човечки, сакаш ли да судиш, да го судиш крвавиот град? Искажи му ги сите негови гадотии.
3. И кажи – вака вели Господ Бог: – О, граде, кој проливаш крв среде себе, за да дојде времето твое, и кој си правиш идоли, за да се осквернуваш,
4. со крвта, што си ја пролеал, се обвинуваш, и со идолите, што си ги направил, се осквернуваш себеси, се приближија деновите твои и достигна времето твое. Затоа ќе те предадам за потсмев на народите, за поруга на сите земји.
5. Твоите блиски и твоите далечни ќе ти се смеат, зашто го оскверни името свое и се прочу со беззаконијата свои.
6. Ете, началниците Израилеви, секој според силите свои, што беа кај тебе, решија крв да пролеваат.
7. При тебе татко и мајка хулат, придојден навредуваат среде тебе, сирак и вдовица измачуваат во тебе,
8. светињите Мои не го почитуваш и саботите Мои ги нарушуваш.
9. При тебе има клеветници, крв што пролеваат и по планините јадат идолски жртви, среде тебе вршат гадотии.
10. Кај тебе ја откриваат голотијата на татка си, изнасилуваат жени во времето, кога тие се чистат од нечистотиите свои.
11. Еден врши осквернување со жената на блискиот свој, друг ја осквернува снаата своја, трет ја напаѓа сестрата своја, ќерката на таткото свој.
12. Кај тебе се зема поткуп, за да се пролева крв; ти земаш лихва и дарови и со сила изнудуваш добра од ближниот свој, а Мене Ме заборави, вели Господ Бог.
13. И ете, Јас плеснав со рацете за твоето користољубие, што се разоткрива кај тебе, и за крвнината, кој се извршува кај тебе.
14. Ќе устои ли твоето срце, ќе бидат ли цврсти рацете твои во деновите, кога ќе дејствувам против тебе? Јас, Господ, велам – и ќе извршам.
15. Ќе те распрснам меѓу народите, ќе те развеам по земјите и ќе ставам крај на твоите гадотии кај тебе.
16. И сам ќе си направиш за да бидеш презрен пред очите на народите, па ќе познаеш, дека Јас сум Господ.”
17. И би слово Господово до мене:
18. „Сине човечки, домот Израилев стана во мене згура: тие сите се калај, бакар, железо и олово во печка; станаа како сребрена згура.
19. Затоа, така вели Господ Бог: „Бидејќи сите вие станавте згура, затоа, еве, Јас ќе ве соберам во Ерусалим.
20. Како што во печка ги ставаат заедно среброто, бакарот, железото, оловото и калајот, за да раздуваат врз нив оган и да ги растопат, така во гневот Свој и во јароста Своја ќе ве кутнам, ќе ве ставам и ќе ве растопам.
21. Ќе ве соберам и ќе дувнам врз вас оган од Моето негодување и ќе се растопите во него;
22. како среброто што се топи во печката, така ќе се растопите и вие и ќе познаете, дека Јас сум Господ, Кој ја излева јароста Своја врз вас.”
23. И би слово Господово до мене:
24. Сине човечки, кажи му: „Ти си земја неисчистена, не поливана со дожд во гневен ден.”
25. Пророците нејзини се согласија како лав што рика, кој го раскинува пленот; тие јадат души, одземаат имоти и драгоцености и со тоа го умножуваат бројот на вдовиците.
26. Свештениците нејзини го нарушуваат Мојот закон и ги осквернуваат Моите светињи, не одвојуваат свето од несвето и не прават разлика меѓу чисто и нечисто; од саботите Мои ги покриваат очите свои, и Јас сум понизен меѓу нив.
27. Кнезовите нејзини се како волци, кои грабаат плен, проливаат крв, погубуваат души, за да продобијат корист.
28. А пророците нејзини сè замачкуваат со кал, гледаат суета и им претскажуваат лага, велејќи: „така вели Господ Бог”, иако Господ не рекол така.
29. А меѓу народот се угнетуваат еден со друг, грабаат и присилуваат беден и сиромав, и неправедно угнетуваат придојден.
30. Јас барав кај нив човек, врз кого ќе ставам темел, за да застане пред Мене во падот поради оваа земја да не ја загубам, но не најдов.
31. Па затоа, ќе го излеам врз нив Моето негодување, со огнот на Мојата јарост ќе ги истребам, нивното лошо однесување ќе го свртам на главите нивни, вели Господ Бог.
23. Казна за неверството спрема Бога.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, имаше две жени, ќерки на една мајка.
3. И блудствуваа тие во Египет, блудствуваа додека беа млади; таму ги фаќаа градите нивни, и таму ги изгмечија нивните девствени гради.
4. Имињата нивни беа: големата се викаше – Охола, а сестра ѝ – Охолива. И тие беа Мои и раѓаа синови и ќерки; Охола се викаше Самарија, а Охолива – Ерусалим.
5. И Почна Охола да ме изневерува и се приближи кон љубовниците свои, кон Асирците, кон соседите свои,
6. кон оние што се облекуваа со облеки од порфир, кон обласните началници и градските управители, кон сите убави момчиња, коњаници, што јаваа на коњ.
7. И живееше бесрамно со сите тие избрани синови на Асура и се осквернуваше себеси со сите идоли на секој од нив, кон кого се прилепуваше;
8. не престануваше да блудствува и со Египтјани, бидејќи тие спиеја со неа во младоста нејзина и ги стискаа градите нејзини и ја изливаа врз неа својата похот.
9. Затоа и Јас ја предадов во рацете на милениците, во рацете на Асуровите синови, кон кои таа се придружи.
10. Тие ја открија голотијата нејзина, ги зедоа синовите и ќерките нејзини, а неа ја убија со меч. И таа стана за потсмев меѓу жените, кога ја извршуваа пресудата врз неа.
11. Сестра ѝ Охолива го виде тоа и стана уште поразвратна во љубовта своја, и блудството нејзино го надмина блудството на сестра н.
12. Таа се прилепи до Асуровите синови, до обласните началници и градските управители, соседи нејзини, богато облечени, коњаници што јаваа на коњи, кон сите одбрани момци.
13. Јас видов дека таа се оскверни и дека обете одат по ист пат.
14. Но таа уште повеќе ги умножи блудствата свои, зашто, кога виде насликани мажи на ѕидот, обоени ликови на Халдејци,
15. кои беа со појас опашани до крстот и со богати преврски на главата и кои изгледаа како воени началници, што прилегаат на вавилонските синови, чија татковина е земјата Халдејска;
16. таа се вљуби во нив на прв поглед со очите свои и испрати при нив пратеници во Халдеја.
17. И вавилонските синови дојдоа при неа во љубовното легло и ја осквернија со своето блудство, а преку нив и таа се оскверни и душата нејзина се одврати од нив.
18. Кога, пак, се оддаде јавно на своето блудство и ја откри голотијата своја, тогаш се одврати од неа и Мојата душа, како што се одврати душата Моја од сестрата нејзина.
19. И таа ги зголемуваше своите блудства, спомнувајќи ги деновите на младоста своја, кога блудствуваше во Египетската земја.
20. И се прилепи кон своите миленици, чие тело е како тело на осел, и похотта како на коњи.
21. Така ти се присети на бесрамноста во твојата младост, кога Египтјаните ги стискаа твоите гради, заради младоста нивна.
22. Поради тоа, Охоливо, вака вели Господ Бог: „Еве Јас ќе ги подигнам против тебе твоите миленици, од кои се одврати душата твоја, и ќе ги доведам против тебе од сите страни;
23. синовите на Вавилон, и сите Халдејци, од Пеход, од Шоа и Коа, и со нив сите Асурови синови, убави момци, обласни началници и градски управители, големците и познатите, сите вешти јавачи;
24. и ќе дојдат против тебе од север и многу бојни коли со многу народ, ќе те опседнат од сите страни, со штитови, со шлемови и оклопи. Ним ќе те предадам на суд и тие ќе ти судат со својот суд.
25. И ќе ја свртам Мојата ревност против тебе и со тебе ќе постапат гневно: ќе ти го отсечат носот и ушите, а она што ќе остане, ќе падне од меч; ќе земат од синовите твои и од ќерките твои, а она, што ќе остане од оган ќе загине;
26. ќе ти ги соблечат облеките твои и ќе ти ги земат накитите твои.
27. Така ќе ставам крај на твојата расипаност и на твоето блудствување, што го вршеше во Египетската земја, и нема да ги свртуваш кон нив очите свои, и за Египет нема повеќе да си спомнуваш.”
28. Оти, така вели Господ Бог: „Еве, Јас те предавам во рацете на оние, кои ти ги замрази, во рацете на оние, од кои се одврати душата твоја.
29. И ќе постапат со тебе жестоко; ќе ти земат сè, што е со труд заработено, ќе те остават гола и непокриена, и откриена ќе биде твојата срамна голотија, твојот блуд и бесчестие.
30. Тоа ќе стане со тебе поради твоето блудствување со народите, со чии идоли ти се оскверни.
31. Ти одеше по патот на сестрата своја; затоа и ќе ти ја дадам в рака чашата нејзина.”
32. Така вели Господ Бог: „Ти ќе пиеш од длабоката и широката чаша на сестрата своја и ќе се изложиш на потсмев поради нејзината големина.
33. Со пијанство и тага ќе бидеш исполнета: од чашата на ужасот и запустувањето, од чашата на сестра ти Самарија.
34. И ќе ја испиеш и ќе ја пресушиш, парчињата нејзини ќе ги оближеш и градите свои ќе ги издраскаш, оти Јас го реков тоа”, вели Господ Бог.
35. Затоа, вака вели Господ Бог: „Бидејќи ти Ме заборави и се откажа од Мене, па трпи сега заради својот грев и поради своето блудствување.”
36. И ми рече Господ: „Сине човечки, сакаш ли да им судиш на Охола и на Охолива? Кажи им ги нивните гнасотии;
37. оти тие прељубодејствуваа и крв има на рацете нивни, и со идолите свои прељубодејствуваа, а синовите свои, што Ми ги родија, преку оган ги пренесоа како храна за нив.
38. Ете, што Ми правеа: го осквернуваа светилиштето Мое во ист ден и ги нарушуваа саботите Мои;
39. оти кога ги колеа децата свои за своите идоли, во истиот ден доаѓаа во светилиштето Мое, за да го осквернат; ете, како постапуваа тие во Мојот дом.
40. Освен тоа, праќаа и по луѓе, што доаѓаа оддалеку; праќаа при нив пратеници и, ете, тие доаѓаа, и ти за нив се капеше, ги дотеруваше очите свои и со накити се китеше.
41. Седеше на убаво легло, пред кое имаше маса и на неа ги ставаше Моите благопријатни кадива и Мојот елеј.
42. Се слушаше гласот на народот, кој ликуваше, и при луѓето од народот доведуваа пијаници од пустињата; и на рацете нивни ставаа гривни а на главите нивни – украсени венци.
43. Тогаш реков за остарената во прељубодејство: »Сега ќе се свршат блудствувањата нејзини заедно со неа«.
44. Но доаѓаа при неа: доаѓаа како што се доаѓа кај жена блудница, така доаѓаа кај Охола и кај Охолива, при тие растурени жени.
45. Но мажи праведни ќе ги судат со суд за прељубодејки и со суд за крвопроливачки, оти тие се прељубодејки и по нивните раце има крв.
46. Така вели Господ Бог: да се свика против нив собрание и да ги предадат на мака и грабеж.
47. И собранието ќе ги убие со камења и ќе ги испосече со мечевите свои, ќе ги убие синовите нивни и ќерките нивни и со оган ќе ги изгори куќите нивни.
48. Така ќе го ставам крајот на расипаноста на таа земја и сите жени ќе го имаа тоа како пример, па нема да вршат срамни работи како вас.
49. И ќе го свртат вашето бесчестие против вас, па ќе претрпите казна за гревовите за вашите идоли, и ќе познаете, дека Јас сум Господ Бог.”
24. Најава за опсадата на Ерусалим.
1. И би слово Господово до мене во деветтата година, десеттиот месец, во десеттиот ден од месецот:
2. „Сине човечки, запиши го името на овој ден, на овој ист ден: во тој ист ден вавилонскиот цар ќе настапи против Ерусалим.
3. Изречи пророштво против отстапничкиот дом и кажи им – вака вели Господ Бог: „стави котел, стави и наполни го со вода;
4. стави во него парчиња месо, сите парчиња да бидат најдобри, колкови и плешки и наполни го со одбрани коски;
5. земи одбрани овци и стави под нив коски и вари ги додека и коските не се разварат во него.”
6. Затоа вака вели Господ Бог: „Тешко му на крвничкиот град, тешко на котелот во кој има бигор и од кој бигорот не се вади; парче по парче исфрлајте од него; но жреб не фрлајте за него.
7. Зашто крвта негова е во него; тој ја остави на гол камен; не ја проли врз земјата, каде што би можело да се покрие со прав.
8. За да предизвикам гнев за извршување на одмаздата, Јас ја оставив крвта на гол камен, за да не се покрие.”
9. Затоа, така вели Господ Бог: „Тешко му на крвавиот град”, и Јас ќе ставам голем оган;
10. притури дрва, распали го огнот, развари го месото; сето тоа нека се згусти, а коските
да се изгорат.
11. И кога котелот ќе остане празен, стави го врз јаглен за да се вжешти и усвити неговиот бакар, па нечистотијата негова да се стопи во него, и сиот бигор да исчезне.
12. Трудот ќе биде тежок; но многуте бигори нема да се извадат од него; дури и во огнот од бигорот ќе остане во него.
13. Во твојата нечистотија има таква гадотија, што колку и да те чистам, ти сè уште ќе останеш нечист; од твојата нечистотија ти и во иднина нема да се очистиш, сè додека не се исполни гневот Мој врз тебе.
14. Јас, Господ, Јас го зборувам ова: тоа ќе дојде, Јас ќе го извршам; нема да го одменам, нема да поштедам и нема да се смилувам. Според твоите патишта и според твоите дела ќе ти судам”, вели Господ Бог.
15. И би слово Господово до мене:
16. „Сине човечки, еве, Јас преку поразот ќе ти ја земам утехата на твоите очи; но ти да не тажиш и не плачи и слози не пролевај.
17. Воздивнувај тивко, не оплакувај го умрениот; врзи си шамија и обувај ги нозете свои со твоите обувки, брадата не покривај ја и леб од туѓи луѓе не јади.”
18. И, откако утрината му зборував на народот, вечерта умре жената моја и на вториот ден направив, така како што ми беше заповедано.
19. И ми рече народот: „Нема ли да ни кажеш какво значење има за нас што го правиш тоа?”
20. Им одговорив: кон мене би слово Господово:
21. „Кажи му на домот Израилев – така вели Господ Бог – еве, Јас ќе го препуштам светилиштето Свое на поруга, потпора на силата ваша, утеха на очите ваши и радост на душите ваши, а вашите синови и вашите ќерки, што ги оставивте, ќе паднат од меч.
22. И вие ќе го правите истото што го правев и Јас; брадата нема да ја сокривате и леб од
туѓинци нема да јадете.
23. И шамиите ваши ќе бидат на главите ваши, и обувките ваши на нозете ваши; нема да тажите и да плачете, туку ќе чезнеете поради вашите гревови и ќе воздивнувате еден пред друг.
24. А Језекиил ќе ви биде знак за сето тоа што он го направи, и вие ќе го правите тоа; и кога ќе се збидне тоа, ќе познаете, дека Јас сум Господ Бог.
25. А што се однесува до тебе, сине човечки, во оној ден, кога ќе го земам од нив украсот на славата нивна, утехата на очите нивни, и радоста на душите нивни, синовите нивни и ќерките нивни,
26. во тој ден ќе дојде при тебе оној што се спасил оттаму за да те извести.
27. Во тој ден пред спасениот ќе ти се отвори устата твоја и ти ќе зборуваш и нема веќе да бидеш безгласен, а ќе станеш знак за нив и ќе познаат, дека Јас сум Господ.”
25. Пророкување за пропаста на синовите Амонови.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки”, сврти го лицето свое кон синовите Амонови и кажи пророштво против нив,
3. и речи им на синовите Амонови: „Чујте го словото на Господа Бога: така вели Господ Бог – бидејќи за Моето светилиште се вели: »о, о,« а тоа е навреда и за Израилевата земја, оти таа е опустошена, и за домот Јудин, бидејќи тие отидоа во ропство.
4. Затоа, еве, Јас ќе те дадам во наследство на синовите од Исток и ќе направат при тебе колиби, ќе распнат кај тебе шатори и ќе ги јадат плодовите твои и ќе го пијат млекото твое.
5. Рава ќе ја направам обор за камили, и синовите Амонови – овчари, па ќе познаете, дека Јас сум Господ.”
6. Затоа вака вели Господ Бог: „Бидејќи ти плесна со рацете и тропна со ногата, со сиот презир кон земјата Израилева, душевно се зарадува,
7. еве, Јас, ќе ја протегнам раката Своја против тебе и ќе те предадам да те разграбаат народите, и ќе те истребам од бројот на народите и ќе те избришам од бројот на земјите; ќе те уништам и ќе познаеш, дека Јас сум Господ.”
8. Така вели Господ Бог: „Бидејќи Моав и Сеир велат: ете и домот Јудин е како сите народи.”
9. Еве, Јас ќе ја откријам земјата Моавска од крај до крај, за да остане без градовите што им беа украс на земјата: Бет – Јесимот, Валмеон и Киријатаим,
10. за синовите од Исток и ќе им го дадам во наследство заедно со синовите Амонови, та синовите Амонови да не се спомнуваат повеќе меѓу народите.
11. И Моав ќе го судам, па ќе познаат, дека Јас сум Господ.”
12. Така вели Господ Бог: Бидејќи Едом жестоко му се одмаздуваше на домот Јудин и тешко згреши, со тоа што им се одмаздуваше,
13. вака вели Господ Бог: „Ќе ја протегнам раката против Едом и ќе ги истребам при него луѓето и добитокот и ќе го направам пустиња. Од Теман до Дедан, сите ќе паднат од меч.
14. И ќе му се одмаздам на Едом преку раката на Мојот народ, Израилот; и тие ќе дејствуваат во Идумеја по Мојот гнев и Моето негодување, па ќе го познаат Моето одмаздување”, вели Господ Бог.
15. Така вели Господ Бог: „Затоа што Филистејците постапија со одмазда и се одмаздуваа со презир во душата за погибел, со вечна омраза,
16. така вели Господ Бог – еве, ќе ја протегнам раката Своја над Филистејците, ќе ги истребам оние од Крит и ќе го уништам нивниот остаток покрај морскиот брег;
17. и ќе извршам над нив голема одмазда со жестоки казни; па ќе познаат дека Јас сум Господ, кога ќе го извршам над нив Моето одмаздување.”
26. Пророкување за разорување на градот Тир.
1. Во единаесеттата година, во првиот ден од првиот месец, би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, поради тоа што Тир ликуваше над Ерусалим: »о, о«, се скрши вратата на народите, и тие се обрнаа кон Мене; ќе се збогатам – тој е опустошен.”
3. Така вели Господ Бог, еве, Јас сум против тебе, граде Тире, и ќе кренам против тебе многу народи како морето што ги крева брановите свои.
4. И ќе ги разбијат ѕидовите на Тир и ќе ги разрушат кулите негови; и ќе го изметам правот негов и ќе го направам гол камен.
5. Ќе биде место за простирање мрежи во морето; зашто Јас го реков тоа, вели Господ Бог, и ќе биде разграбен од народите.
6. А ќерките негови, што се во земјата, ќе бидат со меч убиени и ќе познаат, дека Јас сум Господ.”
7. Оти така вели Господ Бог: „Еве, против Тир ќе го доведам од север Навуходоносор, вавилонскиот цар, царот над царевите, со коњи и со коли, со коњаница и со војска и со многуброен народ.
8. Тој со меч ќе ги убие ќерките твои во земјата, ќе подигне против тебе опсадни кули, ќе направи опкоп против тебе и ќе постави штитови против тебе;
9. Ќе донесе машини за разбивање ѕидови до самите ѕидови и ќе ги разруши кулите твои со секири.
10. Од многуте негови коњи прав ќе те покрие, од шумот на јавачите, на тркалата и на колите ќе се затресат ѕидовите твои, кога ќе влезе во портите твои, како што се влегува во разбиен град.
11. Со копитата на коњите свои ќе ги изгази твоите улици, народот твој со меч ќе го убие и спомениците на твојата сила на земјата ќе ги соборува.
12. И ќе го разграбат твоето богатство, ќе ја пленат твојата стока, ќе ги разрушат твоите ѕидови, ќе ги урнат твоите убави домови, твоите камења и твоите дрвја и земјата твоја ќе ја фрлат во вода.
13. И ќе престане гласот од твоите песни и звукот од твоето гусле нема повеќе да се слуша;
14. и ќе те направам гол камен, ќе станеш место за простирање мрежи; нема да бидеш одново изграден, зашто Јас, Господ, го реков тоа”, вели Господ Бог.
15. Така вели Господ Бог кон Тир: „Од потресот на твоето паѓање, од офкањето на ранетите, кога ќе се извршува над тебе убивањето, нема ли да затреперат островите?
16. И ќе слезат од престолите свои сите кнезови на морето, ќе ги соблечат од себе своите наметки, ќе ги симнат од себе своите везени облеки, ќе се облечат во трепет, ќе седнат на земја и секоја минута ќе треперат и ќе се чудат заради тебе.
17. И ќе почнат да плачат за тебе и ќе ти речат: „Како пропадна, славни граде, во кој живеат поморци, народ силен по морето, ти и жителите твои кои влеваа страв на сите оние, што живееја во тебе!”
18. Сега, во денот на твоето паѓање, затреперија островите, островите морски се смутија од твојата погибел.
19. Оти така вели Господ Бог: кога ќе те направам запустен град, како ненаселените градови, кога ќе ја подигнам против тебе бездната и ќе те покријат големи води,
20. тогаш ќе те соборам со оние, што слегуваат во гроб, при оние што порано постоеле, и ќе те ставам во долната земја, во вечната пустиња, со спуштените во гроб, за да не бидеш
веќе населен; и ќе ја објавам славата во земјата на живите.
21. За ужас ќе те направам, и нема да те има; ќе те бараат, но повеќе нема да те најдат никогаш”, вели Господ Бог.
27. Тагување поради падот на Тир.
1. И би слово Господово до мене:
2. „А ти, сине човечки, викни, па заплачи по Тир.
3. И кажи му на Тир, кој се населил при влезот на морето, и тргува со народите од многу
острови – вака вели Господ Бог: Тире, ти велиш: „јас сум совршена убавина.’“
4. Твоите предели се во срцето на морињата; твоите градители совршено ја изградиле твојата складност;
5. од сенирски кипариси ги направија сите твои подови; зедоа од Ливан кедри, за да ти направат јарболи;
6. од васански дабови правеа весла; столовите ги правеа до буково дрво, ишарано со слонова коска од Китимските острови,
7. шарени платна египетски употребуваа за едра и служеа како знаме; сини и пурпурни ткаенини се земаа од Елиските острови за покривала.
8. Жителите сидонски и арвадски ти беа стругари; Тире, ти имаше вешти луѓе; тие ти беа кормилари.
9. Старешините од Гевал и неговите вешти луѓе ти служеа за разни поправки; ти имаше секакви морски кораби и едрењаци, кои ти служеа за тргување.
10. Персијците, Ливијците и Лидијците се наоѓаа во твојата војска и ти беа војници; закачуваа по тебе штитови и шлемови; тие ти придаваа величие.
11. Синовите Арватски со твојата сопствена војска стоеја наоколу по твоите ѕидови; и Гамадимците стоеја на кулите твои; тие беа ги закачиле своите штитови по твоите ѕидови наоколу; и тие ти ја претставуваа твојата убавина.
12. Тарсис, твојот трговец, располагајќи со различно богатство, за стоките твои плаќаше сребро, железо, олово и калај.
13. Јаван, Тувал и Месех тргуваа со тебе, разменувајќи ги стоките за човечки души со бакарни садови.
14. Од домот на Тогарма ти донесуваа за стоките твои коњи, коњаници и маски.
15. Синовите на Дедан тргуваа со тебе; многу острови вршеа со тебе размена, ти плаќаа со слонова коска и абанос.
16. Поради големото твое трговско богатство, тргуваа со тебе и Арамејците; за стоките твои ти плаќаа со смарагд, пурпурно шарени ткаенини и висон, со корали и рубини.
17. Јудеја и земјата Израилева тргуваа исто така со тебе; за твојата стока ти плаќаа со пченица, мириси и мед, елеј и балсам.
18. Дамаск поради богатството во стоки, поради изобилието на секакви работи, ти донесуваше хелвонско вино и бела волна.
19. Дан и Јаван од Узал ти плаќаа за твоите стоки со изработки од железо, касија и цимет, за размена.
20. Со тебе тргуваше и Дедан со скапоцени волнени покривки за седла.
21. Арабија и сите кидарски кнезови вршеа размена со тебе: на јагниња, овни и кози.
22. Трговците од Сава и Рама тргуваа со тебе со секакви најблагопријатни мириси и со секакви скапоцени камења, и злато ти плаќаа за твоите стоки.
23. Харан, Кан и Еден, савските трговци, Асун и Хилмат исто така тргуваа со тебе.
24. Тие ти продаваа скапоцени облеки од свилени и шарени материи што ги носеа на пазарите твои во скапи сандаци, направени од кедар и добро врзани.
25. Тарсиските кораби беа твои каравани во трговијата, и ти стана богат и многу славен меѓу морињата.
26. Весларите твои те одведоа во големите води; источниот ветар те разби среде морињата.
27. Твоето богатство и твоите стоки, сите твои ризници, твоите бродари и твоите кормилари, кои ги поправаа твоите кораби, и ја пренесуваа твојата трговија, сите твои војници, какви што ги имаше и сето множество народ твој, при твоето паѓање ќе паднат во срцето на морето.
28. Од пискотот на твоите кормилари ќе затреперат и околните места.
29. И ете од корабите ќе излезат сите веслари, бродари, сите кормилари морски и ќе излезат на земјата.
30. Со висок глас ќе заплачат за тебе и тешко ќе заофкаат, ставајќи си пепел на главите свои и валкајќи се во прав.
31. Ќе ја истрижат за тебе косата своја до черепот, а ќе опашаат вреќишта и со горчлив плач ќе заплачат за тебе од душевна мака.
32. И во тагата своја ќе предизвикаат кај тебе жална песна, и така тие ќе заплачат за тебе: „Кој е како Тир, така разрушен среде морињата!”
33. Кога доаѓаа од морињата твоите стоки, ти задоволуваше многу народи; со големото богатство и со трговијата ти ги богатеше царевите на земјата.
34. А кога беше ти разбиен од морињата во водената бездна, твоите стоки и сиот твој народ потона.
35. Сите жители на островите се запрепастија за тебе и царевите нивни почнаа да треперат, лицата им се изменија.
36. Трговците на другите народи си потсвиркуваа за тебе; ти стана како страшило и нема веќе да те има засекогаш.
28. Падот на Сидон.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, кажи му на началникот на Тир – вака вели Господ Бог: затоа што го издигна срцето свое и велиш: »Јас сум бог, седам на божји стол, во срцето на морињата«, и бидејќи човек си, а не бог, го заменуваш твојот ум со умот на Бога,
3. ете, како да си помудар од Даниила; и нема тајна, сокриена од тебе;
4. со мудроста своја и со разумот свој ти се здоби со богатство и во своите ризници собра злато и сребро;
5. со големата мудрост своја преку трговијата своја ти го зголеми богатството свое,
6. затоа, вака вели Господ Бог: – Бидејќи го изедначуваш твојот ум со умот на Бога,
7. еве, Јас ќе доведам против тебе другоземци, највешти меѓу народите, и тие ќе ги извадат своите мечеви против убавината на твојата мудрост и ќе го помрачат твојот блесок;
8. тие ќе те турнат во гроб и ќе умреш во срцето на морињата, со смрт на убиени.
9. Ќе речеш ли тогаш пред твојот убиец: »јас сум бог«, кога во раката на оној, што ќе те убива, ти ќе бидеш човек, а не бог?
10. Ти ќе умреш од раката на другоземци со смрт како необрезан; оти Јас го реков тоа”, така вели Господ.
11. И би слово Господово до мене:
12. „Сине човечки, плачи за тирскиот цар и кажи му: – вака вели Господ Бог: ти си печат на совршенство, полнота на мудроста и венец на убавината.
13. ти беше во Едем, во Божјата градина; твоите облеки беа украсени со секакви скапоцени камења: рубин, топаз, дијамант, хризолит, оникс, јаспис, сапфир, карбункул, смарагд и злато, сите вешто исткаени и нанижани на тебе, приготвени во денот кога беше создаден.
14. Ти беше помазан херувим за да осенува, и Јас те поставив за тоа; ти беше светата Божја гора, одеше среде огнени камења.
15. Ти беше совршен во патиштата свои, од денот кога беше создаден, сè додека не се најде во тебе беззаконие.
16. Од твојата проширена трговија утробата твоја се исполни со неправда и ти згреши; и Јас те соборив како нечист од Божјата гора, те истерав тебе, херувиме, што осенуваше, среде огнени камења.
17. Од убавината твоја се возгордеа срцето твое, поради богатството твое си ја загуби мудроста своја; затоа Јас ќе те соборам на земја, ќе те предадам на потсмев пред царевите.
18. Со многуте гревови свои во неправедната твоја трговија ти ги оскверни твоите светилишта; и Јас ќе пуштам оган пред тебе, што ќе те проголта; и Јас ќе те претворам во пепел на земјата пред очите на сите, што ќе те видат.
19. Сите, што те знаеја меѓу народите, ќе се зачудат за тебе, ти ќе станеш за ужас и нема да те има повеќе.”
20. И би слово Господово до мене:
21. „Сине човечки, сврти го лицето свое кон Сидон, и пророкувај против него:
22. Ете Јас сум против тебе, Сидоне, и ќе се прославам во тебе и ќе познаат дека сум Јас Господ, кога ќе одржам суд над него и ја покажам во него Мојата светост.
23. И ќе пратам во него помор и крв на улиците негови и ќе паднат среде него убиени од меч, кој ќе ги нападне сите одреда и ќе познаат, дека Јас сум Господ.
24. И во иднина тој нема да биде бодлив трн за домот Израилев и причинител на болка трнлива, повеќе од сите соседи што му сакаат зло и ќе познаат, дека Јас сум Господ Бог.”
25. Така вели Господ Бог: кога ќе го соберам домот Израилев меѓу народите, кај кои се распрснал и ќе ја објавам кај нив светоста Своја пред очите на племињата и тие заживеат во земајта своја, која му ја дадов на Мојот слуга Јакова,
26. тогаш ќе живеат во неа безопасно и ќе си изградат куќи, ќе насадат лозја и ќе живеат во безопасност, зашто ќе извршам суд над сите наоколу што ги презираа. И тогаш ќе разберат дека Јас сум Господ Бог нивни.
29. Падот на Египет.
1. Во десеттата година, десеттиот месец, во дванаесеттиот ден од месецот, би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, сврти го лицето свое кон Фараонот, египетскиот цар, и изречи пророштво против него и против цел Египет.
3. Говори и кажи им – вака вели Господ Бог: еве, Јас сум против тебе Фараоне, цару египетски, голем змеју, кој лежиш по реките свои и велиш: »моја е реката и јас ја создадов заради себе.«
4. Но Јас ќе ставам јадица во твоите челусти и на твоите лушпи; и ќе те извлечам од реките твои со сета риба на твоите реки, што се залепила на твоите лушпи;
5. ќе те фрлам во пустиња, тебе и сета риба од твоите реки; ти ќе паднеш на откриено поле; нема да те земат и соберат; ќе допуштам да те изедат ѕверовите земни и птиците небески.
6. И ќе познаат сите жители на Египет, дека Јас сум Господ, оти тие беа на домот Израилев потпорна трска.
7. И кога се фатија со раката своја за тебе, ти се раскина и целото нивно рамо беше избодено; и кога се потпреа на тебе, ти се скрши и им ги изнарани сите нивни бедра.”
8. Затоа, вака вели Господ Бог: „Еве, Јас ќе испратам против тебе меч и ќе ги истребам кај тебе луѓето и добитокот.
9. Египетската земја ќе стане пустиња и степа; па ќе познаат, дека Јас сум Господ. Бидејќи тој вели – моја е реката и јас ја создадов,
10. затоа, еве, Јас сум против твоите реки и Египетската земја ќе ја направам пустиња над пустињите од Мигдол до Сиена, до пределот на Етиопија.
11. Нема да оти по неа човечка нога и нога на добиток нема да стапне на неа, и нема да се живее на неа четириесет години.
12. И ќе ја направам земјата Египетска пустиња меѓу запустени земји; и градовите нејзини меѓу запустени градови, ќе бидат пусти четириесет години и ќе ги растурам Египтјаните
меѓу народите и ќе ги распрснам по земјата.
13. Оти вака вели Господ Бог: откако ќе изминат четириесет години, Јас ќе ги соберам Египтјаните од кај народите, каде што ќе бидат растурени.
14. И ќе ги вратам египетските заробеници и ќе ги доведам назад во земјата Патрос, во земјата на нивното потекло и тие таму ќе преставуваат слабо царство.
15. Тоа ќе биде послабо од другите царства и нема веќе да се гордее над народите; ќе ги смалам, за да не владеат над народите.
16. И во иднина, тие нема да бидат потпора на домот Израилев, за да го спомнуваат нивното беззаконие, кога се обрнуваа кон него; и ќе познаат, дека Јас сум Господ Бог.”
17. Во дваесет и седмата година, првиот месец, во првиот ден од месецот, би слово Господово до мене:
18. „Сине човечки, Навуходоносор, царот вавилонски, ја истошти војската своја со големи работи при градот Тир: секоја глава оќелаве и секое рамо беше изнарането; но ни за него, ни за војската немаше награда од Тир за трудот што тој го употреби против него.”
19. Затоа, така вели Господ Бог: „Еве, Јас му ја давам на вавилонскиот цар Навуходоносор земјата Египетска, за да го собере богатсвото нејзино, да изврши грабеж во неа и да однесе сè, што грабела таа, и тоа ќе биде награда за неговата војска.
20. Како награда за работата, која тој ја изврши во него, Јас му ја предавам земјата Египетска, оти тој го вршеше тоа заради Мене, вели Господ Бог.
21. Во тој ден ќе го вратам рогот на домот Израилев и тебе ќе ти ја отворам устата меѓу нив, па ќе познаат дека Јас сум Господ.”
30. Навуходоносор ја урива силата Египетска.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, изречи пророштво и кажи – вака вели Господ Бог: плачете, ете иде злочест ден.
3. Зошто близок е денот, да, близок е денот Господен, денот мрачен; часот на народите иде.
4. И ќе тргне меч против Египет и ужас ќе се распространи во Етиопја, кога поразените од Египет ќе паднат, кога ќе го земат богатството негово и кога основите негови ќе бидат разрушени.
5. Етиопија, Либија, Лидија, сиот измешан народ и Хуб, како и синовите на заветната земја заедно со нив ќе паднат од меч.
6. Така вели Господ Бог, ќе паднат потпорите на Египет и ќе падне гордоста на неговата моќ; од Мигдол до Сиена ќе паѓаат во него од меч, вели Господ Бог.
7. И тој ќе се запусти меѓу опустошените земји и градовите негови ќе бидат меѓу опустошени градови.
8. И ќе познаат, дека Јас сум Господ, кога ќе го пратам огнот врз Египет и сите негови сили ќе бидат скршени.
9. Во оној ден, ќе тргнат од Мене известители со кораби за да ги уплашат безгрижните Етиопјани, и ќе се распространи меѓу нив ужас, како во денот на Египет; оти, ете, тој иде.
10. Така вели Господ Бог: на египетскиот многуброен народ ќе му ставам крај преку раката од Навуходоносора, царот вавилонски.
11. Тој и народот негов со него, најжестоки меѓу народите, ќе бидат доведени за погибел на таа земја и ќе ги извадат мечевите свои против Египет и ќе ја наполнат земјата со убиени.
12. Ќе ги пресушам реките и ќе ја предадам земјата во рацете на лошите и со раката на туѓоземци ќе ја опустошам земјата и сè што ја исполнува. Јас, Господ, го реков тоа.”
13. Така вели Господ Бог: „Ќе ги истребам идолите и ќе ги уништам лажните богови во Мемфис и во земјата Египетска нема повеќе да има сопственик, и ќе пратам страв во земјата Египетска.
14. Ќе го опустошам Патрос, ќе испратам оган, во Соан и ќе одржам суд над Но.
15. Ќе ја излијам јароста Своја врз Син, египетската тврдина, и ќе го истребам многубројниот народ во Но.
16. Ќе испратам оган врз Египет, ќе затрепери Син и Но ќе биде разрушен. А врз Мемфис ќе нападнат непријателите среде бел ден.
17. Младите луѓе од Он и од Бубаст ќе паднат од меч, а другите ќе бидат одведени во ропство.
18. И во Тафнис ќе се помрачи денот кога таму ќе го скршам јаремот египетски и ќе се прекрати во него неговата горда моќ. Облак ќе го покрие и ќерките негови во ропство ќе отидат.
19. така ќе го пресудам Египет, па ќе познаат дека Јас сум Господ.”
20. Во единаесеттата година, во првиот месец, на седмиот ден од месецот, би слово Господово до мене:
21. „Сине човечки, Јас веќе ја скршив мишката на Фараонот, египетскиот цар, и ете, таа уште не е преврзана, за да биде излекувана, и не е завиткана со лекарски преврски, од кои би добила сила, за да држи меч.
22. Затоа, вака вели Господ Бог: еве Јас сум против Фараонот, египетскиот цар и ќе ги скршам мишките негови, здравата и искршената, така што мечот ќе му падне од рацете негови.
23. Ќе ги растурам Египтјаните меѓу народите и ќе ги развеам по земјите.
24. А мишките на вавилонскиот цар ќе ги направам јаки, во раката негова ќе му дадам Свој меч; и мишките на Фараонот ќе ги скршам и тој изнаранет ќе офка силно пред него.
25. Ќе ги зацврстам мишките на вавилонскиот цар, а мишките на Фараонот ќе отпаднат; и ќе познаат, дека Јас сум Господ Бог, кога ќе му го дадам мечот Свој во раката на вавилонскиот цар, и тој ќе го потегне врз земјата Египетска.
26. Ќе ги растурам Египтјаните меѓу народите и ќе ги развеам по земјата, и тие тогаш ќе познаат, дека Јас сум Господ.”
31. И Фараонот и царот асирски треба да пропаднат.
1. Во единаесеттата година, третиот месец, на првиот ден од месецот, би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, кажи му на Фараонот, египетскиот цар и на народот негов – со кого се споредуваш ти во твоето величие?
3. Ете, Асур беше кедар ливански со убави гранки, искитен и висок; врвот негов – меѓу густи облаци.
4. Водите го правеа да расте, бездната го издигаше, реките го опкружуваа неговиот корен и тој ги ширеше потоците свои кон сите полски дрвја.
5. Затоа височината негова ги надминуваше висините на сите полски дрвја; на него имаше многу гранки; ветките му се умножуваа и гранките стануваа долги од многу вода кога растеше.
6. Во неговите гранки секакви небески прици си правеа гнезда, а под гранчињата негови се раѓаа мали од секаков вид полски ѕверови, додека под сенката негова живееја многубројни народи.
7. Тој се разубавуваше со својот висок раст, со долгите гранки, затоа што коренот му се наоѓаше покрај големи води.
8. Кедрите во Божјата градина не го засенуваа; кипарисите не се изедначуваа со неговите гранки, и јаворите не беа толку високи колку неговите врвови; ниедно дрво во Божјата градина не можеше да се споредува со него по убавината своја.
9. Јас го украсив со многуте гранки, така што сите едемски дрвја во Божјата градина му завидуваа.”
10. Затоа, така вели Господ Бог: „Бидејќи израсна висок и се издигна врвот негов меѓу дебелите гранки, и срцето му се возгордеа од неговата големина,
11. затоа јас го предадов во рацете на сопственикот на народите; тој постапи со него како што требаше да постапи; но поради неговото беззаконие Јас го отфрлив.
12. И го исекоа туѓинците, најлути меѓу народите, па го соборија; гранките негови паѓаа по горите и по сите долини се кршеа неговите гранчиња по сите полиња, а од неговата сенка избегаа сите народи од земјата и го оставија.
13. На неговото паднато стебло се сместија многу небески птици, а меѓу гранките – секакви полски животни.
14. Тоа сè стана, за да не се гордеат со својот висок раст никакви дрвја покрај водите, да не ги издигаат врвовите свои до густите облаци и да не се допираат до него со нивната височина дрвја што пијат многу вода; оти сите тие ќе бидат предадени на смрт во пеколот заедно со синовите човечки, што порано слегнале во гроб.”
15. Вака вели Господ Бог: „Во оној ден, кога тој слезе во гроб, Јас направив да жалат за него, ја затворив бездната поради него и ги запрев реките нејзини, ги задржав големите води и го нажалив за него Ливан, и сите полски дрвја тагуваа по него.
16. Се затресоа од неговото паѓање. Јас ги доведов народите во трепет, кога го кутнаа во пеколот, при оние што порано слегнале во гроб, и се зарадуваа во адот сите дрвја едемски, одбраните и најдобрите на Ливан, сите што пијат вода;
17. оти и тие слегоа со него во бездната при убиените со меч, како и неговите сојузници што живееја под сенката негова меѓу народите.
18. Па така со кое ли од едемските дрвја се споредуваш ти по слава и величина? Но, сега заедно со едемските дрвја и ти ќе биде соборен во бездната, ќе лежиш со необрезаните, меѓу убиените од меч. Тоа Фараонот и сиот негов многуброен народ”, вели Господ Бог.
32. Египтјаните како и другите народи мораат да слезат во бездната.
1. Во дванаесеттата година, дванаесеттиот месец, во првиот ден од месецот, би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, извикај и заплачи за Фараонот, царот египетски, и кажи му: ти си како млад лав меѓу народите и како чудовиште во морето, се фрлаш во реките свои и ги матиш водите со нозете свои и ги газиш потоците нивни.
3. Така вели Господ Бог: Јас ќе ја фрлам врз тебе Мојата мрежа во собранието на многу народи, и тие ќе те извлечат со Мојата мрежа.
4. И ќе те исфрлам на земја, на откриено место ќе те фрлам, и ќе слетуваат на тебе секакви небески птици, и ќе се наситуваат од тебе ѕверовите на целата земја.
5. И ќе ги расфрлам месата твои по планините и долините ќе ги наполнам со твоите трупови.
6. И земјата, по која одиш, ќе ја напојам со твојата крв дури до планините; и потоците ќе бидат исполнети со тебе.
7. А кога ќе угаснеш, ќе го покријам небото и ѕвездите на него ќе ги потемнам, сонцето со облак ќе го покријам и месечината нема да свети со светлината своја.
8. Сите светила што светат на небото ќе ги затемнам над тебе и врз твојата земја ќе пратам мрак, вели Господ Бог.
9. Ќе го доведам во смут срцето на многу народи, кога ќе разгласам за твоето паѓање меѓу народите по земјите, кои ти не ги познаваше.
10. И преку тебе ќе ги доведам во ужас многуте народи и царевите нивни ќе затреперат со страв за тебе, кога ќе го размавтам мечот свој пред лицето нивно и секој минут ќе трепери секој за душата своја во денот на твоето паѓање.
11. Оти, така вели Господ Бог: мечот на вавилонскиот цар ќе падне врз тебе.
12. Од мечот на силните ќе падне твојот народ; сите тие се најлути меѓу народите; ќе ја уништат гордоста на Египет – и сиот негов народ ќе загине.
13. И ќе го истребам сиот негов добиток при големите води и во иднина нема да ги мати
човечка нога, ниту, пак, ќе ги разматува копитото од добиток.
14. Тогаш ќе ги смирам водите нивни и реките нивни ќе ги направам да течат како масло, вели Господ Бог.
15. Кога ќе ја направам Египетската земја пустиња, кога земјата ќе се лиши од сè, што ја исполнува, кога ќе ги поразам сите што жиеват на неа, тогаш ќе познаат, дека Јас сум Господ.
16. Еве ја тажната песна, што ќе ја пеат; ќерките на народите ќе ја пеат; за Египет и за сиот негов многуброен народ ќе ја пеат,” вели Господ Бог.
17. Во дванаесеттата година на петнаесеттиот ден од истиот месец би слово Господово до мене:
18. „Сине човечки: плачи за египетскиот народ и спушти го него и ќерките на познатите народи во бездната, заедно со оние што слегуваат во гроб.
19. Од кого си подобар? Слези и лежи со необрезаните.
20. Тие ќе паднат меѓу убиените со меч, и тој е предаден на меч; влечете го него и сето
негово множество.
21. Во бездната ќе зборуваат за него и за сојузниците негови, најдобрите јунаци; тие паднаа и лежат веќе така меѓу необрезаните, убиени со меч.
22. Таму е Асур и сиот негов народ, околу него, се гробовите нивни; сите тие се поразени, паднати од меч.
23. Неговата гробница ја поставија во длабочината на бездната и народот негов е околу горбницата; сите се поразени, паднати од меч, сите што задаваа страв во земјата на живите.
24. Таму е Елам со сето множество околу гробницата негова; сите тие се поразени и паднати од меч; тие необрезани слегоа во бездната, оние кои распространуваа преку себеси ужас по земјата на живите и си го носат срамот свој заедно со слегнатите во гроб.
25. Меѓу поразените му дадоа легло, со сето негово множество; околу него се гробовите нивни; сите необрезани се поразени со меч, бидејќи задаваа страв во земјата на живите; тие и го носат врз себе срамот подеднакво со оние што се спуштиле во гроб и се положени меѓу поразените.
26. Таму се Месех и Тувал со сето свое множество; околу него се гробовите негови; сите необрезани, поразени се со меч, затоа што предизвикуваа ужас во земјата на живите.
27. Тие не треба да лежат со паднатите необрезани јунаци, кои со убојното оружје се спуштија во бездната и ги ставија своите мечеви под главите свои; нивниот грев остана врз коските нивни, бидејќи тие како силни беа ужас во земјата на живите.
28. И ти ќе бидеш убиен меѓу необрезаните и ќе лежиш со поразените од меч.
29. Таму е Едом, царевите негови и сите негови кнезови, кои и при сета своја храброст се положени меѓу поразените со меч, тие лежат со необрезаните и сегнатите во гроб.
30. Таму се управителите на Север, тие сите и сите Сидонци, кои се спуштија долу со поразените, а кои беа посрамени во својата моќ што предизвикуваше ужас, па лежат и тие се необрезани, со поразените од меч, и го носат срамот свој заедно со слегнатите во гроб.
31. Ќе ги види Фараонот и ќе се утеши за сето множество свое, поразен со меч, Фараонот и сета негова војска, вели Господ Бог.
32. Оти Јас зададов страв во земјата на живите и Фараонот со сето свое множество ќе биде положен меѓу необрезаните, заедно со поразените од меч”, вели Господ Бог.
33. Нова проповед и казна.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки: кажи збор кон синовите на твојот народ и речи им: ако пратам врз некоја земја меч и народот на таа земја меѓу себе избере човек и го постави за стражар,
3. и тој, штом ќе го види мечот кој се протега врз земјата, ќе затруби во труба и ќе го предупреди народот,
4. па, ако некој го чуе трубниот глас, но не се претпази тогаш кога ќе дојде мечот и ќе го достигне, крвта негова ќе падне врз главата негова.
5. Трубниот глас тој го чул, но не се претпазил, па затоа крвта негова ќе падне врз него; а кој ќе се претпази, тој ќе си го спаси животот.
6. Ако, пак, стражарот го види мечот што иде и не затруби со трубата, така што народот нема да биде предупреден, тоа тогаш, кога ќе дојде мечот и некому ќе му го одземе животот, тој ќе биде погоден заради гревот свој, но крвта негова ќе ја барам од стражарот.
7. И тебе, сине човечки, Јас те поставив како стражар на домот Израилев: ти ќе слушаш слово од Мојата уста и ќе ги вразумуваш од Мене.
8. Кога ќе му речам на грешникот: »грешнику, ти бездруго ќе умреш«, а ти не му кажеш ништо, не го опоменеш беззаконикот да го остави неговиот пат, грешникот ќе умре за својот грев, но крвта негова ќе ја барам од раката твоја.
9. Ако, пак, беззаконикот си го предупредил, да се врати од својот пат, а тој не се одвратил од патот свој, тој ќе умре за својот грев, но ти ќе ја зачуваш душата своја.
10. Сине човечки, кажи му на домот Израилев – вие велите: »нашите престапи и нашите гревови се врз нас, и ние пропаѓаме во нив, како тогаш можеме да живееме?«
11. Кажи им, жив сум Јас, вели Господ Бог: Јас не ја сакам смртта на грешникот, туку грешникот да се одврати од својот пат и да остане жив. Вратете се, вратете се од вашите лоши патишта; зошто да умирате вие, доме Израилев?”
12. Сине човечки, кажи им на синовите од твојот народ; преведноста нема да го спаси преведникот во денот на неговиот престап, и грешникот поради беззаконието свое нема да падне во денот, кога ќе се откаже од гревот свој, како и праведникот во денот, кога ќе згреши, не ќе може да остане меѓу живите заради својата праведност.
13. Кога ќе му речам на праведникот дека тој нема да биде жив, и тој се надева на својата праведност, па врши неправда, тогаш сите негови праведни дела нема да се спомнат, и тој ќе умре од неправдата своја, што ја извршил.
14. А кога ќе му кажам на грешникот: „бездруго ќе умреш”, и тој се откаже од гревовите свои, па врши суд и правда,
15. а, ако тој грешник го врати залогот, го поврати ограбеното, оди по законот на животот и не врши ништо лошо, – тогаш тој ќе живее, нема да умре.
16. Ниеден од неговите гревови, што ги извршил нема да му се спомнат; тој почнал да врши суд и правда, тој ќе биде жив.
17. Синовите на твојот народ велат: „не е прав патот на Господа”, а всушност нивниот пат не е прав.
18. Кога праведникот ќе отстапи од својата праведност и почне да врши беззаконие, тој ќе умре заради тоа.
19. Кога, пак, грешникот ќе се поврати од гревот свој и ќе почне да врши суд и правда, заради тоа тој ќе остане жив.
20. А вие велите: „не е прав патот на Господа!”. Јас ќе ви судам, доме Израилев, на секого од вас според патиштата негови.
21. Во дванаесеттата година од нашето преселување, десеттиот месец во петтиот ден од
месецот, дојде при мене еден од избавените од Ерусалим и рече: <разрушен е градот!” 22. Но уште пред да дојде спасениот, вечерта беше раката Господова врз мене и Он ја отвори устата моја, пред да дојде оној утредента при мене; ми се отвори устата и јас веќе не бев безгласен. 23. И би слово Господово до мене: 24. „Сине човечки, оние, што живеат во запустените места на земјата Израилева, зборуваат и велат: Авраам беше еден и ја наследи оваа земја; а ние сме многумина, па затоа нам ни е дадена оваа земја да ја владееме.” 25. Затоа кажи им – вака вели Господ Бог: „Вие ќе јадете со крв, ќе ги кревате очите свои кон идоли и ќе пролевате крв, а сакате да владеете со оваа земја? 26. Вие се потпирате на мечот свој, вршите гнасни работи, ја осквернувате жената на својот ближен и сакате да владеете со земјата? 27. Еве што ќе им кажеш – така вели Господ Бог: жив сум Јас! Оние, што се по разорените места, ќе паднат од меч; оние, пак, што се наоѓаат во поле, ќе им дозволам на ѕверовите да ги изедат. Кои се, пак, во тврдините и по пештери, со смрт ќе ги поразам. 28. И ќе ја направам земјата пустиња над пустињите, и гордата моќ нејзина ќе престане, па ќе запустат планините Израилеви, така што не ќе има кој да минува преку нив. 29. И ќе познаат тогаш, дека Јас сум Господ, кога ќе ја направам земјата пустиња над пустињите заради сите нивни гнасни дела, што ги извршиле. 30. А за тебе, сине човечки, синовите од твојот народ прикажуваат покрај ѕидовите и пред портите на куќите, и си велат еден на друг, брат на брат: »Одете и послушајте какво слово дојде од Господа!« 31. И тие ќе доаѓаат при тебе како на собрание народно и Мојот народ ќе седи пред лицето твое и ќе ги слуша зборовите твои, но нема да ги извршува; оти тие од тоа во устата своја си прават шеги, а срцето нивно се вовлекува по нивната лакомост. 32. Па, ете, за нив ти си пеач со пријатен глас и кој убаво свири: тие ги слушаат твоите зборови, но не ги исполнуваат. 33. А кога ќе дојде тоа, – а, еве, веќе иде, – тогаш ќе познаат, дека меѓу нив имало пророк.”
34. Пророкување за пропаста на неверните пастири.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, изречи пророштво против пастирите Израилеви, изречи пророштво и кажи им на пастирите – вака вели Господ Бог: тешко на пастирите Израилеви, кои се пасеа сами себе! Зар пастирите не треба да го пасат стадото свое?
3. Вие јадевте масно месо и се облекувавте во волна, колевте угоени овци, а стадото не го пасевте.
4. Слаби не поткрепувавте, болни не лекувавте, ранети не преврзувате, истерани не враќавте и загубени не баравте, а управувавте со нив преку насилие и жестокост.
5. Тие се распрснаа без пастир, и откако се растурија, станаа плен на сите полски ѕверови.
6. Скитаат овците Мои по сите планини и по секој висок рид и распрснати се по зелата земја овците Мои, и никој не прашува за нив, и никој не ги бара.
7. Затоа, о, пастири, чујте го словото Господово:
8. Жив сум Јас, вели Господ Бог: заради тоа што овците Мои беа оставени да бидат разграбени, па, немајќи пастир, станаа плен на сите полски ѕверови, и заради тоа што пастирите не ги бараа Моите овци, бидејќи тие се пасеа сами себе, а Моето стадо не го пасеа,
9. затоа, пастири, чујте го словото Господово:
10. вака вели Господ Бог: еве, Јас сум против пастирите и ќе ги барам овците Свои од рацете нивни, и нема да им дадам повеќе да ги пасат овците, и пастирите нема повеќе да се пасат самите себе, и ќе ги одземам Моите овци од нивните челусти, и тие веќе нема да бидат нивна храна.
11. Оти, така вели Господ Бог: еве, Јас сам ќе ги побарам овците Мои и ќе ги прегледам.
12. Како што пастирот го проверува стадото свое, во оној ден кога ќе се најде меѓу своето распрснато стадо, така ќе ги прегледам Јас овците Мои и ќе ги ослободам од сите места, каде што биле прснати во ден облачен и мрачен.
13. Ќе ги изведам од народите и ќе ги соберам од земјите, ќе ги доведам во земјата нивна и ќе ги пасам по планините Израилеви, покрај потоци и по сите места, каде што се живее во таа земја.
14. Ќе ги пасам на добро пасиште и ќе имаат свое трло на високите Израилеви планини; таму во трлото ќе се одмораат добро и ќе пасат на сочно пасиште, по планините Израилеви.
15. Моите овци, Јас ќе ги пасам и ќе ги одморам, вели Господ Бог.
16. Изгубена ќе најдам и истерана ќе вратам, ранета ќе превијам и болна ќе излекувам, здебелена и бујна ќе исчистам; ќе ги пасам со правда.
17. Вас, пак, овци Мои, така вели Господ Бог, Јас ќе ве судам меѓу овца и овца, меѓу овен и козел.
18. Зар малку ви е тоа што пасете на добро пасиште, а другиот дел од пасиштето го газите со своите нозе, и пиете чиста вода, додека остатокот ја матите со нозете свои.
19. Па овците Мои треба да го јадат она, што сте го изгазиле вие со нозете свои, и да го пијат она, што сте го изматиле со нозете свои?
20. Затоа, вака вели Господ Бог: еве, Јас сам ќе ве судам меѓу овца згоена и овца слаба.
21. Бидејќи со слабините и плеќите се туркате, а со роговите ги бодете сите слаби додека не ги истерате надвор.
22. Но Јас ќе ги спасам овците Мои и тие нема веќе да бидат разграбувани, и ќе пресудам меѓу овца и овца.
23. И ќе поставам над нив еден пастир, што ќе ги пасе, слугата Мој Давида; тој ќе ги пасе и тој ќе им биде пастир.
24. И Јас, Господ, ќе бидам нивни Бог, а Мојот слуга Давид ќе биде нивни кнез. Јас, Господ, го реков ова.
25. И ќе склучам со нив завет за мир и ќе ги премавнам од тој дел на земјата сите лути ѕверови, така што тие ќе живеат мирно во степата и ќе спијат во горите.
26. Ќе ги благословам нив сè што е околу ридот Мој и ќе им праќам навреме дожд; тоа ќе бидат дождови благословени.
27. И дрвјат во полето ќе го даваат својот плод и земјата ќе ги дава своите производи; и тие ќе бидат во безопаснот на земјата своја и ќе познаат дека Јас сум Господ, кога ќе ги скинам врските на јаремот и ги ослободам од рацете на нивните непријатели.
28. Тие нема веќе да бидат плен за народите и полските ѕверови нема да ги јадат; тие ќе живеат спокојно и никој нема да ги заплашува.
29. И ќе им приготвам бујна градина, тие нема веќе да умираат од глад на земјата и нема да трпат срам од народите.
30. И ќе познаат, дека Јас, нивниот Господ Бог, сум со нив и дека тие, домот Израилев, се Мој народ, вели Господ Бог,
31. и дека сте вие Мои овци, овци на Моето стадо; вие сте луѓе, а Јас сум вашиот Бог,”
вели Господ Бог.
35. Против едомските гори.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, сврти го лицето свое кон планината Сеир, изречи против неа пророштво.
3. И кажи н: „Вака вели Господ Бог – еве, Јас сум против тебе, планино Сеир, ќе ја протегнам против тебе раката Своја и ќе те направам пуста и ненаселена.
4. Градовите твои ќе ги претворам во развалини и ти самата ќе запустиш и ќе познаеш, дека Јас сум Господ.
5. Бидејќи во тебе има вечно непријателство и синовите Израилеви ги предаваше на меч во време на нивните маки, дури и при крајот на нивните беззаконија.
6. затоа, жив сум Јас, вели Господ Бог, бидејќи со крв си згрешила и крвта ќе те прогони; те гонам; оти крв не си мразела, затоа крвта ќе те гони.
7. Планината Сеир ќе ја направам пуста и степа без живот, и ќе истребам во неа – и човек што доаѓа и човек што си оди.
8. И ќе ги наполнам идолските светилишта со нејзините убиени; по твоите ридишта и по твоите долини и по сите твои полиња ќе паѓаат поразени од меч.
9. Ќе те направам вечна пустиња и во твоите градови ќе нема живот, па ќе познаеш, дека Јас сум Господ.
10. Бидејќи ти велеше – овие два народа и овие две земји ќе бидат мои и ние ќе владееме со нив, иако е Господ таму.
11. Затоа, жив сум Јас, вели Господ Бог; ќе постапам со тебе според мерката на твојата омраза и твојата завист, што ја искажуваше од омразата кон нив, и ќе им се јавам кога ќе ти судам.
12. И ќе познаеш, дека Јас, Господ, ги чув сите твои навреди, што ги искажуваше против планините Израилеви, велејќи: »запустеа, нам ни се дадени за храна!«
13. Вие се гордеете пред Мене со јазикот свој и ги умножувате зборовите свои против Мене;
Јас го чув тоа.
14. Така вели Господ Бог: кога целата земја ќе се радува, Јас ќе те направам пустиња.
15. Како што се радуваше, што делот од Израилевиот дом запусти, така ќе направам и со тебе – ќе бидеш опустошена, планино Сеир, и цела Идумеја заедно со тебе, па ќе познаат, дека Јас сум Господ.”
36. Избавување на Израилот.
1. А ти сине човечки, искажи пророштво за планините Израилеви и кажи: планини Израилеви, чујте го словото Господово.
2. Вака вели Господ Бог: бидејќи непријателот вели за вас: „о, о, и вечните светилишта ни паднаа како дел;”
3. затоа изречи пророштво и кажи: така вели Господ Бог – токму поради тоа, што ве опустошуваат и ве грабаат од сите страни, за да станете сопственост на други народи, и да се изложите на срам и поруга,
4. затоа, планини Израилеви, чујте го словото од Господа Бога – вака им вели Господ Бог на планините и на ридовите, на долиштата и долините и на запустените урнатини и напуштените градови, кои станаа грабеж и подбив за другите околни народи;
5. затоа така вели Господ Бог: во Својата пламена ревност изреков слово против други народи и против сета Идумеја, кои си ја определија земјата Моја за сопственост и си ја присвоија како плен со срдечна радост и со презир во душата,
6. затоа изречи пророштво за земјата Израилева и кажи им на планините и ридовите, на долиштата и на долините – вака вели Господ Бог: еве, Јас го реков тоа во ревноста Своја и во јароста Своја, оти вие носите на себе потсмев од народите.
7. Затоа, така вели Господ Бог: Јас ја кренав раката своја со клетва, дека народите што се околу вас, тие самите ќе го понесат својот срам.
8. А вие, планини Израилеви, проширете се и ќе принесувате плодови на Мојот народ, Израилот, зашто тие скоро ќе дојдат.
9. Оти, еве, кон вас се обрнувам, и вие ќе бидете обработувани и засејувани.
10. И ќе населам во вас многу луѓе, сиот дом Израилев, и градовите ќе бидат населени и урнатини обновени.
11. Ќе ги намножам кај вас и луѓето и добитокот, и тие ќе се плодат и размножуваат, и ќе ве населам како што беше во поранешните времиња, ќе ви правам добро повеќе отколку во поранешните времиња, та ќе познаете, дека Јас сум Господ.
12. Ќе доведам при вас луѓе, народ Мој Израилот, и тие ќе владеат со вас. Ти земјо ќе бидеш нивно наследство и кај нив ќе нема веќе луѓе бездетни.
13. Така вели Господ Бог – бидејќи велат за вас: „ти си земја што јадеш луѓе и што правиш народот да е без деца”,
14. затоа, веќе нема да ги јадеш јуѓето и во иднина нема да создаваш народ бездетен, вели Господ Бог.
15. И нема веќе да слушаш потсмев од народите и нема веќе да трпиш врз себе хули од племињата, и во иднина нема веќе да ги правиш луѓето да се без деца,” вели Господ Бог.
16. И би слово Господово до мене:
17. „Сине човечки, кога домот Израилев живееше во својата земја, тој ја осквернуваше со
поведението свое и со делата свои; патот нивни им беше пред Моето лице како нечистотија на жена, кога се чисти.
18. Јас, го излеав врз нив гневот Свој за крвта, што ја пролеваа во таа земја, и заради тоа што ја осквернуваа со своите идоли.
19. Ги распрснав меѓу народите и ти се расеани по земјите, ги судев според нивните патишта и според нивните гревови.
20. И отидоа тие при народите, каде што го обеславија Моето свето име, оти за нив велат: »Тие се народ на Господа и излегоа од Неговата земја.«
21. Зажалив заради името Мое свето, што домот Израилев го обеслави кај народите, каде што отидоа.
22. Затоа, кажи му на домот Израилев: вака вели Господ Бог: доме Израилев, ќе го направам тоа не заради вас, туку заради името Мое свето што го обеславивте при народите, каде што отидовте.
23. Ќе го осветам великото име Свое, обеславено кај народите, меѓу кои го обеславивте, па ќе познаат народите дека Јас сум Господ, вели Господ Бог, кога ќе ја покажам светоста Своја во вас пред нив.
24. Ќе ве земам од кај народите, ќе ве соберам од сите страни и ќе ве доведам во вашата земја.
25. Ќе ве поросам со чиста вода и вие ќе се очистите од сите ваши осквернувања, и од сите ваши идоли ќе ве очистам.
26. Ќе ви дадам ново срце, и нов дух ќе ви дадам; ќе го земам од вашето тело каменото срце и ќе ви дадам срце од месо.
27. Ќе го внесам во вас Мојот дух и ќе направам да одите по заповедите Мои и да ги пазите и да ги исполнувате наредбите Мои.
28. И ќе живеете во земјата, која им ја дадов на татковците ваши, и ќе бидете Мој народ и Јас ќе бидам ваш Бог.
29. Ќе ве ослободам од сите ваши нечистотии, ќе го повикам житото и ќе го умножам и нема да ве оставам да трпите глад.
30. Ќе ги умножам плодовите по дрвјата и полските производи, па во иднина да не трпите навреди од народите поради глад.
31. Тогаш ќе се сетите за своите лоши патишта и за своите лоши дела, па ќе почувствувате одвратност од самите себе за гревовите свои и за лошите престапи.
32. Тоа ќе го направам, не заради вас, вели Господ Бог, туку да ви биде јасно – црвенејте и срамувајте се од вашите патишта, доме Израилев.”
33. Така вели Господ Бог: „Во оној ден, кога ќе ве очистам од сите ваши беззаконија, и ќе ве населам во градовите и ќе бидат обновени урнатините;
34. и опустошената земја што беше пустиња во очите на секој минувач, ќе биде обработена,
35. тогаш ќе речат: »оваа запустена земја стана како Едемската градина и запустените и разорени градови се зацврстија и населија.«
36. Па ќе познаат народите, што ќе останат околу вас, дека Јас, Господ, одново изградувам разрушено, засадувам запустено. Јас Господ, го реков тоа и го извршив.”
37. Така вели Господ Бог: „Еве, уште и во ова ќе ја покажам милоста Своја кон домот Израилев, ќе го намножам со луѓе како стадо.
38. Како што има многу жртвени овци во Ерусалим за време на празниците, така ќе бидат полни со луѓе запустените градови и ќе познаат, дека Јас сум Господ.”
37. Израилевото воскресение.
1. И би раката Господова врз мене и Господ ме изведе преку духот, ме постави среде полето – а тоа беше полно со коски,
2. и ме проведе околу нив, а таму имаше многу, многу коски во полето и тие беа наполно суви.
3. И ми рече: „Сине човечки, ќе оживеат ли овие коски?” И реков: „Господи Боже, Ти го знаеш тоа.”
4. Па ми рече – изречи пророштво за тие коски и кажи им: „Коски суви, чујте го словото Господово!”
5. Така им вели Господ Бог на оние коски – еве, Јас ќе внесам во вас дух и вие ќе оживеете.
6. Ќе ви дадам жили, ќе направам на вас да израсне месо, ќе ве покријам со кожа и ќе вдахнам во вас дух, па ќе оживеете и ќе познаете, дека Јас сум Господ. –
7. Јас го изреков ова пророштво како што ми беше заповедано, и кога пророкував, се чу шум, и, ете, движење, па почнаа коските да се зближуваат, секоја коска до својата коска.
8. И видов, ете, имаше жили на нив, и месо израсна, кожа ги покри одозгора, но дух немаше во нив.
9. Тогаш Он ми рече – изречи пророштво за духот, изречи пророштво сине човечки, и кажи му на духот, вака вели Господ Бог: дојди од четирите ветра, духу, и дувни врз овие убиени и тие ќе оживеат.
10. И јас го изреков ова пророштво како што ми заповеда Он и влезе во нив дух – и тие оживееја и се исправија на нозете свои – многу, многуброен народ.
11. Тогаш Он ми рече – сине човечки, овие коски се сиот дом Израилев. Ете, тие велат: „Се исушија нашите коски, и загина нашата надеж – ние сме истргнати од коренот.”
12. Затоа изречи пророштво и кажи им – вака вели Господ Бог: „Еве, Јас ќе ги отворам гробовите ваши и ќе ве изведам, народе Мој, од гробовите ваши и ќе ве воведам во земјата Израилева.
13. И ќе познаете, дека Јас сум Господ, кога ќе ги отворам гробовите ваши и ќе ве изведам, народе Мој, од гробовите ваши.
14. Ќе вдахнам во вас од Мојот дух и ќе оживеете, ќе ве населам во вашата земја, па ќе познаете дека Јас, Господ, го реков тоа, и го извршив, вели Господ.”
15. И би слово Господово до мене:
16. „Ти, сине човечки, земи жезал и напиши на него: »на Јуда и на синовите Израилеви, неговите сојузници«, и пак земи друг жезал и напиши на него: »на Јосифа«. Тоа е жезалот на Ефрема и на сиот Израилев дом, негов сојузник.
17. И соедини ги во себе еден со друг во еден жезал, така што во раката да бидат едно.
18. А кога те прашаат синовите на твојот народ: »нема ли да ни објасниш, што значи тоа?«
19. тогаш речи им – така вели Господ Бог: „Еве, Јас ќе го земам Јосифовиот жезал, кој е во раката на Ефрема и на неговите сојузници, Израилевите колена, и ќе ги додадам кон него, кон жезалот на Јуда, и ќе го направам еден жезал, и тие ќе бидат едно во Мојата рака.”
20. Кога, пак, двата жезла, на кои ќе напишеш, ќе бидат во твојата рака пред очите нивни,
21. тогаш кажи им – вака вели Господ Бог: „Еве, Јас ќе ги земам синовите Израилеви меѓу народите, помеѓу оние, кај кои се наоѓаат, ќе ги соберам сите и ќе ги доведам во нивната земја.
22. Во таа земја по планините Израилеви Јас ќе ги направам еден народ и еден цар ќе биде цар над сите нив и нема да има повеќе два народа, и нема повеќе да се делат на две царства.
23. И нема веќе да се осквернуваат со своите идоли, со своите гадотии и со разни свои пороци; ќе ги извлечам од сите нивни живеалишта, каде што грешеле, и ќе ги очистам, – и ќе бидат Мој народ и Јас ќе бидам нивни Бог.
24. А слугата Мој Давид ќе биде Цар над нив и Пастир на сите нив; тие ќе одат по Моите заповеди и уредбите Мои ќе ги пазат, и ќе ги исполнуваат.
25. Тие ќе живеат во земјата, која му ја дадов на мојот слуга Јакова, во која живееја татковците нивни; таму ќе живеат вечно, тие и децата нивни и внуците нивни; а Мојот слуга Давид ќе биде кнез при нив засекогаш.
26. Ќе склучам со нив завет за мир, вечен ќе биде заветот со нив. И ќе ги средам, ќе ги размножам и ќе го поставам меѓу нив Моето светилиште засекогаш.
27. И при нив ќе биде Моето живеалиште, па ќе бидат нивни Бог, а тие ќе бидат Мој народ.
28. И ќе познаат народите, дека Јас сум Господ, Кој го осветува Израилот кога Моето светилиште ќе биде помеѓу нив засекогаш.”
38. Во земјата Магог.
1. И би слово Господово до мене:
2. „Сине човечки, сврти го лицето свое кон Гога во земјата Магог, кон кнезот на Рош, Месех и Тувал, изречи пророштво против него.
3. И кажи им – вака вели Господ Бог: „Еве, Јас сум против тебе, Гог, кнезу на Рош, Месех и Тувал.
4. Ќе те вратам и ќе ставам алка на твојата челуст; ќе те изведам тебе и сета твоја војска, коњите и коњаниците, сите храбри јунаци, многубројни борци, во оклопи и со штитови, сите вооружени со мечеви.
5. Персијанците, Етиопите и Либијците со нив, сите со штитови и со шлемови.
6. Гомера со сите чети, домот на Тогарма од северните предели, со сите негови чети, многу народи со тебе.
7. Готви се и приготви се – ти и сите твои чети собрани при тебе и биди им водач.
8. По многу дни ти ќе бидеш посетен; во последните години ќе дојдеш во земја избавена од меч, собрана меѓу многу народи на Израилевите планини, кои беа долго време запустени, но сега жителите нејзини ќе бидат повратени од кај народите, и сите тие ќе живеат спокојно.
9. Па ќе се кренеш како бура, ќе тргнеш како црн облак за да ја покриеш земјата, ти и сите твои чети и многу народи со тебе.”
10. Така вели Господ Бог: „Во оној ден ќе ти дојдат на срцето мисли и ти ќе помислиш да направиш нешто лошо.
11. И ќе речеш: »ќе се кренам против неоградена земја, ќе појдам против мирните кои живеат безгрижно – сите тие живеат без ѕидови и при нив нема ни резиња, ни порти,
12. за да грабаш и да насобереш плен, да ставиш рака врз одново населените урнатини и врз народ собран од кај народите, што се занимаваа со стопанство и трговија, кој живее во папокот на земјата.«
13. Сава и Дедан и тарсиските трговци со сите нивни млади лавови ќе ти речат: »Ти дојде да извршиш грабеж, ја собра твојата војска за да земеш плен, да земеш сребро и злато, да одземеш добиток и имот, да заграбиш голем плен.«“
14. Затоа изречи пророштво, сине човечки, и кажи му на Гог – вака вели Господ Бог: „Па зар не ти е познато дека во оној ден народот Мој Израилот ќе заживее во мир?
15. И ќе тргнеш од твоето место, од северните предели, ти и многу народи со тебе сите на коњи, голем собир и многубројна војска.
16. И ќе се кренеш против Мојот народ, против Израилот, како црн облак, за да ја покриеш земјата: тоа сè ќе биде во последните дни, и Јас ќе те доведам во Мојата земја, та народите да Ме познаат кога ќе се појавам над тебе, Гог, Мојата светост пред очите нивни.”
17. Така вели Господ Бог: „Не си ли ти оној, за кого зборував во дамнешните дни преку Моите слуги, пророците Израилеви, кои пророкуваа тогаш дека Јас ќе те доведам против нив?
18. Во оној ден, кога ќе дојде Гог против Израилевата земја, вели Господ Бог, Мојот гнев ќе пламне во Мојата јарост.
19. И во Мојата ревност, во огнот на Моето негодување, Јас реков: навистина во оној ден ќе настане голем потрес во земјата Израилева.
20. И од лицето Мое ќе затреперат рибите морски и птиците небески, и ѕверовите полски и сè што се влече и лази по земјата, и сите луѓе, што се наоѓаат на земјата; ќе се соборат планини, ќе попаѓаат карпи и сите ѕидови ќе паднат на земја.
21. И по сите Мои планини ќе повикам меч против него, вели Господ Бог; мечот на секој човек ќе биде против братот негов.
22. И ќе му судам преку помор и крвопроливање ќе излијам врз него и војските негови и врз многуте народи, што се со него, силен дожд и град како камења, оган и сулфур.
23. Ќе го покажам Моето величие и Мојата светост и ќе се појавам пред очите на многу народи – и тие ќе познаат, дека Јас сум Господ.”
39. Повраток на Израилот.
1. Ти, сине човечки, изречи пророштво против Гога и кажи – вака вели Господ Бог: „Еве, Јас сум против тебе, Гог, кнезу на Рош, Месех и Тувал.
2. Ќе те вратам и ќе те поведам, ќе те изведам од северните предели и ќе те доведам на планините Израилеви.
3. Ќе го исфрлам лакот од твојата лева рака и ќе ти ги исфрлам стрелите од твојата десна рака.
4. Ќе паднеш на Израилевите планини, ти и твоите полкови и народите што ќе бидат со тебе; ќе дозволам да те изедат секакви грабливи птици и ѕверови полски.
5. Ќе паднеш на откриено поле, оти Јас го реков тоа, вели Господ Бог.
6. И ќе испратам оган врз земјата Магог и врз жителите на островите, кои живеат безгрижно, па ќе познаат дека Јас сум Господ.
7. Ќе го покажам Своето свето име меѓу Мојот народ, Израилот, и нема веќе да дозволам во иднина да се обеславува името Мое, свето, па ќе познаат народите дека Јас сум Господ, Светецот Израилев.
8. Ете, тоа ќе дојде и ќе се збидне, вели Господ Бог, тоа е денот, за кој ви зборував.
9. Тогаш жителите на градовите Израилеви ќе излезат, ќе запалат оган и ќе го изгорат оружјето, штитовите и железните ризници, лаковите и стрелите, боздоганите и копјата: седум години ќе ги горат.
10. И нема да носат дрва од полето, ниту пак ќе сечат од горите, туку ќе го горат само оружјето; ќе ги ограбат своите грабители и ќе ги оберат своите обирачи, вели Господ Бог.
11. Во тој ден ќе му дадам на Гога место за гробница при Израилот во долината на патниците, источно од морето, и таа таму ќе ги задржува патниците: таму ќе го погребуваат Гога и сета негова војска, а ќе ја наречат долината на Гоговиот народ.
12. Домот Израилев ќе ги погребува седум месеци, за да ја очисти земјата.
13. И сиот народ од земјата ќе ги погребува, и за нив тој ден ќе биде знаменит, во кој Себе ќе се прославам, вели Господ Бог.
14. И ќе определат луѓе, кои постојано ќе го обиколуваат пределот и со помош на патниците да се погребуваат другите по лицето земјино, – за да ја очистат; по седум месеци тие ќе почнат да бараат.
15. И кога некој од оние, што ќе минуваат по земјата, ќе види човечка коска, ќе стави до неа знак, додека погребувачите не ја закопаат во долината на Гоговата војска.
16. Името на градот ќе му биде пак – Хамона (народ). Така ќе го очистат тие пределот.”
17. А ти, пак, сине човечки, – така вели Господ – кажи им на сите видови птици и на сите ѕверови полски: соберете се и дојдете, побрзајте од сите краишта кон Мојава жртва, што Јас ќе ја заколам за вас, кон големата жртва на планините Израилеви, и ќе јадете месо и ќе пиете крв;
18. месо од силни мажи ќе јадете и ќе пиете крв од кнезови земни, од овни, од јагниња, од козли и од телиња – сите тие се згоени во Васан,
19. ќе јадете мрс до наситување и ќе пиете крв до опивање од Мојата жртва, што Јас ќе ја заколам за вас.
20. И на Мојата трпеза ќе се наситите на коњи и коњаници, на мажи силни, на секаков вид воени лица, вели Господ Бог.
21. Ќе ја покажам славата Своја, меѓу народите и сите народи ќе го видат Мојот суд, што Јас ќе го одржам, и Мојата рака, што Јас ќе ја кренам врз нив.
22. И ќе узнае домот Израилев дека Јас сум Господ Бог нивни од денес и натаму.
23. Ќе познаат народите дека домот Израилев беше преселен поради својата неправда; оти тие постапија вероломно пред Мене, Јас го сокрив од нив лицето Мое и ги предадов во рацете на непријателите нивни, и тие сите паднаа од меч.
24. Поради нечистотиите нивни и поради гревовите нивни Јас го направив тоа со нив и го сокрив од нив лицето Мое.
25. Затоа вака вели Господ Бог: сега ќе ги вратам плениците на Јакова, ќе се смилувам над сиот дом Израилев и ќе бидам ревнив на името Мое свето.
26. Па ќе го почувствуваат тие своето бесчестие и сите свои беззаконија, што ги вршеа пред Мене, додека уште живееја во земајта своја во мир, ќе заживеат спокојно, и немаше никој да ги заплашува.
27. кога ќе ги вратам од кај народите и ги соберам од земјите на нивните непријатели и ја покажам во нив светоста Моја пред очите на многу народи.
28. И ќе познаат дека Јас сум нивниот Господ Бог, Кој откако ги растурив меѓу народите, одново ќе ги соберам во нивната земја и нема да оставам таму ниту еден од нив.
29. И веќе нема да го сокривам лицето Свое од нив, затоа што ќе излеам Јас од Мојот дух на домот Израилев, вели Господ Бог.
40. Идниот храм.
1. Во дваесет и петтата година по нашето преселување, во почетокот на годината во десеттиот ден од месецот, во четиринаесеттата година по разурнувањето на градот, во овој ист ден беше раката Господова врз Мене и Он ме поведе таму.
2. Во виденијата Божји ме заведе Он во земјата Израилева и ме постави на многу висока планина, и на неа од кај југ се гледаше нешто како изграден град.
3. Ме поведе таму, и, ете, маж еден, кој изгледаше како светол бакар, а во неговата рака ленена врвка и трска за мерење, и тој стоеше пред портите.
4. И ми рече тој маж: „Сине човечки, гледај со очите и слушај со ушите и сето ова земи го при срце, ова што ќе ти го покажам, бидејќи ти поради тоа и си доведен овде, за да ти го покажам тоа; за сè што ќе видиш, извести го домот Израилев.”
5. И ете, имаше ѕид околу храмот, а во раката на тој човек трска за мерење од шест лакти, а лакот беше по лакот и дланка, и го измери тој храмот, една трска широчина и една трска височина.
6. Потоа отиде кај портите, кои беа поставени спрема исток, се искачи по стапалата нивни и измери дека едниот праг од портата беше една трска широчина, а другиот праг пак една трска височина.
7. И секоја околна соба беше по една трска долга и по една трска широка, а меѓу собите имаше пет лакти и прагот на портите во тремот зад портите беше пак една трска.
8. Го измери тој тремот зад портите – пак една трска.
9. А тремот пред портите – осум лакти, и столбовите два лакта. Тој трем пред портите беше отстрана на храмот.
10. Собите од источната страна кај вратите беа три од едната страна и три од другата страна; една мерка имаа сите три и една мерка имаа столбовите од едната и од другата страна.
11. Ги измери тој отворите на вратите – тие беа по десет лакти широки, а должината нивна – тринаесет лакти.
12. Пред собите имаше од едната и од другата страна ограда од по еден лакот. Тие соби од едната страна имаа шест лакти и од другата страна – шест лакти.
13. Потоа ги измери тој вратите од стреата на едната соба до стреата на другата соба – дваесет и пет лакти широчина: врата спроти врата.
14. А и столбовите ги измери тој: шеесет лакти, секој столб околу дворот и при вратите.
15. И од предната страна на влезот во вратите до предната страна на внатрешната врата – педесет лакти.
16. Решетчести прозорци имаше и во околните соби и при столбовите нивни однатре кај вратите наоколу; исто така и во тремовите наоколу имаше прозорци од внатрешната страна, а на столбовите – палми.
17. И ме одведе тој во надворешниот двор, и, ете, таму – соби, имаше направен под од плочи околу дворот. Триесет соби имаше на тој плочник.
18. И тој плочник беше од кај страните на вратите, според должината на вратите, малку понизок.
19. И го измери тој по ширината од долните врати до надворешниот крај на внатрешноста во дворот: сто лакти – кон исток и кон север.
20. Ја измери исто така должината и ширината на вратите од надворешниот двор, свртени спрема север;
21. и при нив околните соби, три од едната страна и три од другата; и столбовите нивни и продолженијата нивни имаа иста мерка како и првите врати – долги по педесет лакти, а широки по дваесет и пет лакти.
22. И прозорците нивни и продолженијата нивни и палмите нивни имаа иста мерка, како и вратите, свртени спрема исток; а се влегуваше во нив по седум степеника и пред нив имаше уште и продолженија.
23. И во внатершниот двор, вратата спроти северните и источните врати; и ја измери тој должината од врата до врата – сто лакти.
24. И ме поведе кон југ, а таму имаше јужна врата; и ги измери тој столбовите и продолженијата – имаа иста мерка.
25. И прозорците во нив и во тремот им беа исто такви како оние прозорци: долги педесет лакти, а широки дваесет и пет лакти.
26. Влезот до нив – седум степеника, и тремови имаше пред нив; и украси од палма на столбовите – еден од едната страна и друг од другата страна.
27. И во внатрешниот двор имаше јужна врата; ја измери тој должината од врата до врата јужно – сто лакти;
28. и ме поведе тој преку јужната врата во внатрешниот двор; ја измери јужната врата – иста мерка.
29. И собите околни и столбовите нивни и тремовите нивни – иста мерка, а имаше и прозорци во нив и во тремовите нивни наоколу; сè во должина педесет лакти, а широчина – дваесет и пет лакти.
30. Тремови имаше наоколу, со должина од дваесет и пет лакти и ширина од пет лакти.
31. Тремовите беа од кај надворешниот двор, а палми имаше на столбовите нивни при искачувањето кон нив – осум стапки.
32. Ме поведе тој преку источната врата во внатрешниот двор и мерката на таа врата беше со иста мерка,
33. И собите отстрана, столбовите нивни и тремовите нивни имаа иста мерка; а и прозорци имаше кај нив и во тремовите нивни наоколу; должина – педесет лакти, а ширина дваесет и пет лакти.
34. Тремовите нивни беа од кај надворешниот двор, а на столбовите нивни имаше палми од едната и од другата страна; искачувањето кон нив – осум степеника.
35. Потоа ме одведе пред северната врата, ја измери и таа имаше иста мерка.
36. Нејзините соби од страна, столбовите нејзини, тремовите нејзини и прозорците во нив, беа наоколу; сето тоа имаше должина педесет лакти и ширина – дваесет и пет лакти.
37. Тремовите беа од кај надворешниот двор, а на столбовите нивни имаше палми – една од едната страна и друга од другата страна; искачувањето кон нив – осум степеника.
38. Имаше исто така соба со влез во неа при столбовите на вратата, таму се миеја жртвите за сепаленици.
39. А во тремот пред вратите беа поставени две маси од едната страна и две од другата страна, за да се колат на нив жртвите за сепаленици и жртвите за грев и жртвите за престап.
40. И однадвор, од кај вратата при влезот во отворот на северната врата имаше две маси, и од другата страна до тремот покрај вратата имаше две маси.
41. Четири маси од едната страна и четири маси од другата страна, од кај страната на вратите; вкупно осум маси, на кои се колат жртвите.
42. А имаше и четири маси за приготвување на сепалениците – од делкан камен, долги по еден ипол лакот и широки по еден ипол лакот, а високи еден лакот; врз нив се оставаат ножеви за колење на жртвите за сепаленици и на други жртви.
43. И куки големи колку една дланка имаше закачени на ѕидовите од зградата наоколу, а на масите го ставаа жртвеното месо.
44. Однадвор, кај внатрешната врата, имаше соби за певците; во внатрешниот двор од кај северната врата, една свртена со лицето кон југ, а другата странична јужна врата, свртена со лицето кон север.
45. И ми рече тој: оваа соба, што е свртена со лицето кон југ, е за свештениците што ќе бдеат на стража во храмот.
46. А собата што е свртена со лицето кон север – за свештениците, што ќе бдеат на стража кај жртвеникот: тоа се синовите на Садока, кои едини од синовите Левиеви можат да се приближуваат до Господа за да Му служат.
47. Го измери тој дворот: сто лакти долг и сто лакти широк, четириаголен, а пред храмот беше жртвеникот.
48. И ме поведе во тремот на храмот, па ги измери столбовите на тремот: по пет лакти од едната страна и пет лакти од другата страна; вратите, пак, беа по три лакти широки, од едната страна и по три лакти од другата.
49. Тремот беше долг дваесет лакти и широк единаесет, и искачувањето кон него десет степеника; имаше и потпори кај столбовите: една од едната страна и друга од другата страна.
41. Опис на храмовата внатрешност.
1. Потоа ме воведе во храмот и ги измери столбовите: по шест лакти широки од едната страна и по шест лакти широки од другата страна, колку што беше широка скинијата.
2. Вратите беа широки по десет лакти, а страните на вратите по пет лакти од едната и по пет лакти од другата страна, а должината на храмот четириесет лакти, додека широчината му беше дванаесет лакти.
3. И влезе внатре, па ти измери столбовите покрај вратите – по два лакта, и вратите – по шест лакти, додека широчината на вратата е седум лакти.
4. Го измери храмот – дванаесет лакти надолж и дванаесет лакти широк, па ми рече – тоа е Свјатаја Свјатих.
5. Го измери ѕидот на храмот – шест лакти, а широчината на собите околу храмот – по четири лакти.
6. Странични соби имаше триесет и три, соба под соба: тие се наоѓаа во ѕидот, што беше околу храмот што беше врска со него но не се допираа до ѕидовите на самиот храм.
7. И храмот сè повеќе се ширеше наоколу над станичните соби, зашто кругот негов се издигаше сè погоре и погоре наоколу, па затоа храмот беше многу поширок горе, оти искачувањето од долниот кат сè до горниот минуваше преку средниот.
8. И го видов врвот на храмот наоколу; неговите странични соби во својата основа имаа мерка – една трска; шест полни лакти.
9. Ширината на ѕидот од станичните соби, што се издаваа надвор – пет лакти, а по страничните соби на храмот постоеше слободен простор.
10. И меѓу собите имаше растојание – по дваесет лакти околу целиот храм.
11. Вратите на страничните соби водеа во слободниот простор, една врата кон северната страна, а другата врата кон јужната страна; ширината на тој слободен простор беше пет лакти наоколу.
12. Зградата пред плоштадот од западната страна беше широка седумдесет лакти; ѕидот на таа зграда пет лакти широк наоколу, а долг беше деветнаесет лакти.
13. Го измери тој храмот – сто лакти должина, а плоштадот и одделенијата и страните нивни, исто така со должина од сто лакти.
14. И ширината на храмот од кај предната страна на плоштадот спрема исток – пак сто лакти.
15. Потоа ја измери должината на зградата пред плоштадот од задната страна со страничните одделенија од едната и од другата страна – по сто лакти, од внатрешноста на храмот и тремовите на дворот.
16. Праговите, прозорците решетчести и страничните соби наоколу, на сите три ката спроти праговите беа обложени со дрво од подот до прозорците; прозорците беа затворени.
17. Од горниот дел на вратата како одвнатре на храмот така и однадвор и по целиот ѕид наоколу, одвнатре и однадвор имаше фигури резбарени;
18. беа направени херувими и палми: палма меѓу двата хреувима и при секој херувим – по две лица.
19. Од едната страна кон палмата имаше свртено човечко лице, а од другата страна кон палмата – лице лавовско: така беше направено по целиот храм наоколу.
20. Од подот до врвот на вратата имаше направено херувими и палми, а исто и по ѕидовите на храмот.
21. Во храмот имаше четириаголни довратници, а и на светилиштето исто така довратници слични какви што сум видел.
22. Жртвеникот беше дрвен – три лакти висок и два лакта долг; и аглите негови и подножјата негови и страните негови беа од дрво; па ми рече тој – тоа е трпезата што е пред Господа.
23. Во храмот и во светилиштето имаше по две врати.
24. Вратите имаа по две крила; и двете крила беа подвижни – по две крила кај едната врата и по две крила кај другата врата;
25. на тие врати беа направени херувими и палми, исто така изработени какви што беа по ѕидовите; а пред тремот однадвор имаше дрвен под.
26. А решетчести прозорци и палми имаше од едната страна и од другата страна по страните на тремот и на околните храмови соби, а и по гредите.
42. Споредни згради на храмот.
1. И ме изведе од надоврешниот двор по северниот пат и ме доведе при собите, што беа спрема рамнината и спрема зградата од север,
2. до она место, кое кај северната врата е долго сто лакти, а широко педесет лакти.
3. Спрема дваесетте лакти на внатрешниот двор и спроти плочникот, што е од кон надворешниот двор, трем спроти трем во три ката.
4. А пред собите имаше ходник – десет лакти широк, а внатре по еден лакот; вратите негови беа свртени спрема север.
5. Горните соби беа потесни, зашто тремовите одземаа од нив спротивно на долните соби од зградата, кои беа пошироки.
6. Собите беа на три ката, а немаше такви столбови какви што имаше во дворовите, затоа тие и се направени потесни, спротивно на долните и средните соби, почнувајќи од подот.
7. А надворешниот ѕид спрема тие соби од надворешниот двор, кој ја поврзува предната страна на собите, е долг педесет лакти;
8. оти и собите на надворешниот двор имаат должина само педесет лакти, и така пред храмот – сто лакти.
9. А долу имаше ходник кон тие соби од источната страна, кога се доаѓа кај нив од надворешниот двор.
10. По ширината на ѕидот од дворот спрема исток пред плоштадот и пред зградата имаше соби.
11. А ходникот пред нив беше исто таков како и пред оние соби, што се свртени спрема север, со иста таква должина како и при нив, и исто таква ширина; и сите излези нивни и изработката нивна и вратите нивни беа исто такви како и при другите.
12. Имаше исти врати какви што беа и при собите од јужната страна; и за влез во нив имаше врати при патеката, која водеше надолж по источниот ѕид.
13. И ми рече тој: северните соби и јужните соби, што се наоѓаат пред плоштадот, се свети соби, во кои свештениците, што му се приближуваат на Господа, ги јадат најсветите жртви; само таму ги ставаат најсветите жртви и лебниот принос, жртвите за грев и жртвите за престап, оти тоа е свето место.
14. Кога влегуваат таму свештениците, тие не треба да излезат од тоа свето место во надворешниот двор, сè додека таму не ги остават своите одежди, со кои служеле, зашто тие се свештени одежди; треба да облечат други одежди, и тогаш да излезат пред народот.
15. кога го заврши тој мерењето на внатрешниот храм, ме извести пред вратите, свртени кон исток, и почна да мери наоколу.
16. Ја измери источната страна со мерната трска, измери со неа – петстотини трски;
17. На северната страна со истата мерна трска измери вкупно петстотини трски.
18. На јужната страна со мерната трска измери исто така петстотини трски.
19. И кога се заврти спрема западната страна со мерната трска, измери исто така петстотини трски.
20. Од сите четири страни тој го измери; околу него имаше ѕид долг петстотини трски и петстотини трски широк, за да го одделува светото место од несветото.
43. Враќање на славата Божја.
1. И ме доведе пред вратата, пред онаа врата што е спрема исток.
2. А таму, ете, славата на Израилевиот Бог доаѓаше од исток и гласот Негов беше како шум од многу води и земјата светна од славата Негова.
3. Тоа видение беше исто, какво што видов порано, исто такво како што видов, кога одев да ја соопштам погибелта на градот; тие виденија беа слични на виденијата што ги водов при реката Ховар, и јас паднав ничкум.
4. А славата Господова влезе во храмот низ вратата, свртена спрема исток.
5. Тогаш ме подигна духот и ме воведе во внатрешниот двор, а таму славата Господова беше го исполнила целиот храм.
6. И јас чув некој што ми зборуваше од храмот, а оној човек стоеше до мене,
7. и ми рече: „Сине човечки: ова е местото на Мојот престол и местото на стапките од Моите нозе, каде што ќе живеам вечно меѓу Израилевите синови; и домот Израилев нема повеќе да го осквернува Моето свето име, ниту тие, ниту пак царевите нивни, со блуд и со труповите на своите цареви по нивните идолски светилишта.
8. Тие го ставаа прагот свој до Мојот праг и довратниците на вратите свои до довратниците Мои, така што еден ѕид имаме меѓу Мене и нив, и го осквернуваа Моето свето име со гадотиите свои, што ги вршеа, па затоа и ги сотрев во гневот Свој.
9. А сега, откако тие ќе го оддалечат од Мене својот блуд и труповите на своите цареви, Јас ќе живеам вечно меѓу нив.
10. Ти, пак, сине човечки, кажи му на домот Израилев за овој храм, нека се засрамат од своите гревови и да му ги измерат мерките.
11. И ако се засрамат од сето она, што го вршеле, покажи им го видот на храмот и местото негово, излезите негови и влезовите негови, сите негови украси и сите негови средби, сите ликови и сите закони и напиши ги пред очите нивни, па да ги запомнат сите ликови негови и сите уредби негови и да постапуваат според нив.
12. Ете, тоа е законот на храмот: пространството негово на врвот од планината наоколу е Свјатаја Свајтих; тоа е законот на храмот.
13. И, еве, ги размерите не жртвеникот, ако се смета за лактот – лакот и дланка: основата лакот, ширината, пак лакот, а појасот по сите краишта негови една педа; тоа е задната страна на жртвеникот.
14. Од основата, која поаѓа од земјата до долниот појас два лакта, а широк е тој еден лакот; од малиот појас до големиот – четири лакти, а широк еден лакот.
15. Жртвеникот е висок четири лакти; а од жртвеникот се издигаат угоре четири рога.
16. Жртвеникот е долг дванаесет лакти и широт дванаесет лакти; четириаголен е од сите страни.
17. А подножјето негово е четиринаесет лакти долго и четиринаесет лакти широко од сите четири страни, а околу појасот негов половина лакот, додека основата негова – по лакот наоколу, степениците до него се од исток.”
18. И ми рече тој – сине човечки, така вели Господ Бог: „Еве ги наредбите за жртвеникот, во оној ден кога ќе биде направен, за да се принесуваат врз него сепаленици и да се поросува врз него со крв.
19. На свештениците од коленото Левиево, од племето на Садока, кои се приближуваат до Мене за да Ми служат, вели Господ Бог, дај им по едно јуне од говедата за жртва за грев.
20. Па земи ја крвта од него и попрскај ги четирите негови рога и четирите агли на подножјето и појасот околу, и така ќе го очистиш и осветиш.
21. Земи јунец како жртва за грев и изгори го на определеното место во Домот надвор од Светилиштето.
22. А на другиот ден принеси жртва за грев од стадото кози, козел без недостаток, и нека го исчистат жртвеникот така, како што го очистуваат со јунецот.
23. Кога, пак, ќе го извршиш очистувањето, доведи од говедата и – јунец без недостаток, и од овчото стадо – овен без недостаток.
24. И принеси ги пред лицето на Господа; свешениците, пак, нека фрлат врз нив сол и нека ги вознесат како спепаленица за Господа.
25. Седум дена принесувај жртва за грев по еден козел дневно. Исто така да принесуваат жртва по јунец од стадото волови и по еден од стадото овци, без недостаток.
26. Седум дена тие треба да го очистуваат жртвениикот и да го осветуваат, и да го полнат со рацете свои.
27. Откако ќе се свршат тие дни, во осмиот ден, а и понатаму свешнитениците ќе ги принесуваат врз жртвеникот вашите сепаленици и благодарствени жртви; и Јас ќе бидам милостив кон вас, вели Господ Бог.”
44. За свештениците на новиот храм.
1. Потоа ме поведе назад, кај надворешната врата на светилиштето, свртена кон исток, а таа беше затворена.
2. И ми рече Господ: оваа врата ќе биде затворена, не смее да се отвора и ниеден човек нема да влезе низ неа, оти Господ Бог Израилев влегува низ неа и таа ќе биде затворена.
3. Таа е за кнезот, само кнезот, затоа што е кнез ќе седне до неа за да јаде леб пред Господа: ќе влезе преку тремот на таа врата и преку неа ќе излезе.
4. Потоа ме одведе низ северната врата пред лицето на храмот и видов, а тоа славата Господова го исполнуваше домот Господов, и паднав ничкум.
5. И ми рече Господ: сине човечки, земи го при срце сево ова, гледај со очите свои и слушај го со ушите свои сето она, што ќе ти го кажам за сите наредби во домот Господен и за сите негови закони: пази добро за влезот на храмот и за сите излези од светилиштето.
6. И кажи му на отстапничкиот дом Израилев – вака вели Господ Бог: „Доме Израилев, престанете да ги вршите сите ваши гадотии,
7. да ги воведувате синовите на туѓинка, необрезани по срце и необрезани по плот, за да бидат во Моето светилиште и да го осквернуваат Мојот храм, да го поднесувате Мојот леб, мрс и крв и да го растурате Мојот завет со вашите секакви гадотии.
8. Вие не стоевте на стража пред моите светињи, а ги поставувавте нив како стражари место себе при Моето светилиште.
9. Така вели Господ Бог: ниеден син на туѓинка, необрезан по срце и необрезан по плот, не смее да влегува во Моето светилиште, дури и оној син на туѓинка, која живее меѓу синовите Израилеви.
10. Исто така и левитите, кои се оддалечија од Мене во времето на Израилевото отстапништво, откако Ме оставија, блудствуваа со идолите свои, исто така тие ќе претрпат казна за гревовите свои.
11. Тие ќе служат во светилиштето Мое како стража пред вратата на храмот и како прислужници на храмот; тие ќе колат за луѓето сепаленици и други жртви ќе стојат пред нив, за да им служат.
12. А заради она што им служеа пред нивните идоли и за домот на Израилот беа соблазан за нечестие, Јас ја кренав раката Своја врз нив, вели Господ Бог, и тие ќе претрпат казна за гревот свој;
13. тие нема да се приближуваат до Мене за да свештенодејствуваат пред Мене и да пристапуваат до сите Мои светињи, до Свјатаја Свјатих, но ќе го носат врз себе срамот свој и гадотиите свои, што ги вршеле.
14. Ќе ги направам чувари на храмот за сите негови служби и за сè, што ќе се одвива во него.
15. А свештениците од коленото Левиево, синовите на Садока, кои постојано пазеа на Моето светилиште, кога синовите Израилеви остапија од Мене, ќе се приближуваат до Мене за да ми служат и ќе се задржуваат пред лицето Мое, за да ми принесуваат мрс и крв, вели Господ Бог.
16. Тие ќе влегуваат во Моето светилиште и ќе се приближуваат до Мојата трпеза, за да ми служат и да бидат стража Моја.
17. Кога ќе дојдат до вратата на внатрешниот двор, тогаш ќе се облечат во ленени облеки, а волнени не смее да има во нив за сето време на службата, до вратите на внатрешниот двор и внатрешноста на храмот.
18. Превезите на главите нивни треба да бидат исто така ленени; а и долната облека на бедрата нивни исто така ленена; тие не смеат да се опашуваат со ништо, од што би се потеле.
19. А кога ќе треба да излезат во надворешниот двор, во надворешниот двор пред народот, тогаш ќе треба да ги соблечат одеждите свои, со кои служеле, и да ги остават во свештените соби и да облечат други облеки, а со свештените одежди да не се допираат до народот.
20. И главата своја на смеат да ја бричат ниту косата да ја пуштаат, туку да ја стрижат главата своја.
21. И вино не бива да бие ниеден свештеник, кога ќе влегува во внатрешниот двор.
22. Ниту вдовица, ни пак разведена од маж не смее тој да зема за жена, туку само девојка од племето на домот Израилев, и вдовица од свештеник.
23. Тие треба да го учат Мојот народ да разликува свештено од несвештено и да им објаснуваат што е нечисто, а што е чисто.
24. Во расправиите при судовите треба да присуствуваат и според Моите наредби да судат и да пазат на Моите закони и на наредбите Мои за сите Мои празници и свето да пазат на Моите саботи.
25. До мртов човек никој да не се доближува, за да не стане нечист, само заради татко и мајка, заради син и ќерка, брат и сестра што не се женети можат да се осквернат.
26. На таков, откако ќе се очисти, треба да се избројат уште седум дена.
27. И во оној ден, кога ќе треба да пристапи до светињата во внатрешниот двор, за да служи пред светињата, тој треба да принесе жртва за грев, вели Господ Бог.
28. А што се однесува до делот нивни, Јас сум нивниот дел. И сопственост во Израилот не давајте им: Јас сум нивната сопственост.
29. Тие ќе јадат од лебниот принос, од жртвата за грев и од жртвата за престап: и сè што е ветено во Израилот, ним им припаѓа.
30. И првините од сите ваши плодови и од секој ваш род како принос, какви и да биле вашите приноси, им припаѓаат на свештениците; и првините од меленото давајте му го на свешненикот за да има благослов во вашите домови.
31. Свештениците не смеат да јадат никаква мрша и ништо раскинато од ѕвер, па било тоа птица или добиток.
45. Закон за жртвите.
1. Кога со жреб ќе ја делите земјата на делови, одделете свет дел за Господа – дваесет и пет илјади лакти во должина и десет илјади лакти во ширина; тоа место да биде свето како целина наоколу.
2. Од него до светилиштето да има четириаголник, по петстотини лакти наоколу и околу него, со плоштадка од педесет лакти.
3. Според таа мерка измери дваесет и пет илјади трски надолж и десет илјади трски по ширината, каде што ќе се наоѓа светилиштето, Свјатаја Свјатих.
4. Тој дел од светата земја ќе им припаѓа на свештениците, служители на светилиштето, кои ќе пристапуваат да Му служат на Господа; тоа место ќе биде место за куќи и светиња за светилиштето.
5. Дваесет и пет илјади трски по должина и десет илјади трски по ширина, ќе им припаѓа на левитите, служители на храмот, како нивно владение, каде што ќе живеат.
6. Дајте му и на градот владение од пет илјади трски нашир и дваесет и пет илјади трски по должина, спроти светото место, определено за Господа; тоа ќе му припаѓа на сиот дом Израилев.
7. И за кнезот определете дел од едната и од другата страна, до светото место, определено за Господа, како и до владението на градот, кон запад од западната страна и кон исток од источната страна, во должина еднаква со еден од оние делови од западниот до источниот крај.
8. Тоа ќе биде негова земја, негово владение во Израилот, така што во иднина кнезовите Мои да не го притеснуваат народот Мој, и земјата да ја раздаваат на домот Израилев според колената негови.
9. Така вели Господ Бог: кнезови Израилеви, доста беше ова, оставете ги насилијата и принудувањата, а вршете суд и правда; престанете да го изгонувате народот Мој од владенијата негови, вели Господ Бог.
10. Имајте иста мерка, вистинска ефа и прав бат.
11. Ефата и батот треба да бидат еднакви, така што батот да содржи една десетина хомер, а и ефата една десетина хомер; мерката нивна треба да се определува според хомерот.
12. Во една сикла треба да се содржат дваесет гери; а дваесет сикли, дваесет и пет сикли и петнаесет сикли треба да ви претставуваат една мина.
13. Ете, тоа е данокот што ќе му го давате на кнезот; шести дел од ефа хомер пченица и шести дел од ефа хомер јачмен;
14. а мерката за елејот е: една десетина елеј бат од кор, кој е хомер, што изнесува десет бата;
15. по една овца на стадо од двесте овци, од богатото пасиште на Израилот; сето тоа ќе биде дар за лебен принос, за сепаленица и за благодарствена жртва, поради нивното очистување, вели Господ Бог.
16. Сиот народ од земјата должен е да го дава тој принос за кнезот во Израилот.
17. А кнезот е должен да принесува сепаленици и лебен принос, прелив на празници, во новомесечијата и во саботите за време на сите прослави во домот Израилев; тој ќе треба да принесува жртви за грев и лебен принос, сепаленици и благодарствени жртви за очистување на домот Израилев.
18. Така вели Господ Бог: во првиот месец, на првиот ден од месецот, земи од стадото волови јунец без недостаток и очисти го светилиштето.
19. Свештеникот нека земе крв од таа жртва за грев и со неа нека ги пороси довратниците на храмот и рамнинката на жртвеникот на четирите агли, а и довратниците на внатрешниот двор.
20. Тоа исто направи го и во седмиот ден од месецот за оние кои смислено и по простотилак грешат, па така очисти го храмот.
21. На четиринаесеттиот ден од првиот месец треба да празнуваш Пасха, седмодневен празник кога ќе се јадат бесквасници.
22. Во тој ден кнезот ќе принесе за себе и за сиот народ во земјата жртва – еден јунец за грев.
23. И во тие седум дена на празникот тој ќе Му принесува на Господа сепаленица секој ден, по седум јунци и по седум овни без недостаток, а и жртва за грев секој ден – по еден козел од стадото кози.
24. Лебен приност ќе принесува по ефа на јунец и по ефа на овен, и елеј по хин од ефа.
25. Во седмиот месец, на петнаесеттиот ден од месецот, на празникот, во текот на седумте дена тој треба да принесува исто таква жртва за грев, таква сепаленица, и толку лебен принос и толку елеј.
46. Жртвата на кнезот.
1. Така вели Господ Бог: „вратата на внатрешниот двор, свртена кон исток, треба да биде затворена во текот на шесте работни денови, а во саботниот ден да биде отворена, но и во деновите на новомесечијата треба да биде отворена.
2. Кнезот ќе мине низ надворешниот трем до вратата и ќе застане кај довратниците на таа врата; свештениците ќе ја извршуваат неговата сепаленица и неговата благодарствена жртва; и тој пред прагот на вратата ќе Му се поклони на Господа и ќе излезе, а вратата ќе остане отворена до вечерта.
3. И народот од таа земја ќе се поклони пред Господа, пред влезот на вратата, во саботите и во новомесечијата.
4. Сепаленицата, која кнезот ќе Му ја принесува на Господа во саботен ден, треба да се состои од шест јагниња без недостаток и овен без недостаток;
5. лебниот принос ќе биде ефа на овен, а лебниот принос за јагнињата колку што ќе му даде раката, како и елеј – еден хин на ефа.
6. Во денот, пак, на новомесечие, тој ќе принесува по еден јунец без недостаток од стадото волови, а и по шест јагниња и по еден овен без недостаток,
7. Лебниот принос ќе се состои од ефа на јунец и ефа на овен, додека за јагнињата колку што раката ќе му даде, како и елеј по еден хин на ефа.
8. И кога доаѓа кнезот, тој треба да влегува низ тремот од таа врата, и по истиот пат да излегува.
9. А кога доаѓа народот од таа земја пред лицето на Господа во празнични денови, оној што ќе влегува низ северната врата за поклон, ќе треба да излезе низ јужната врата, додека оној што ќе влезе низ јужната врата, тој ќе треба да излезе низ северната врата: тој не треба да излегува низ истата врата низ која влегол, туку низ спротивната врата.
10. И кнезот треба да се наоѓа меѓу нив; кога ќе влегуваат тие, и тој влегува, и кога ќе излегуваат тие, излегува и тој.
11. И во празничните денови и за време прославите за лебен принос треба да име по ефа на јунец и по ефа на овен, а за јагнињата колку што раката ќе му даде, како и елеј – по хин на ефа.
12. Ако, пак, кнезот по своја волја побара да принесе сепаленица или благодарствена жртва на Господа, тогаш нему ќе му се отвори вратата, свртена кон исток, и тој ќе ја принесе својата сепаленица и својата благодарствена жртва, онака како што се извршува во саботен ден, и потоа тој ќе излезе, но по неговото излегување, вратата ќе се затвори.
13. Секој ден принесувај Му на Господа сепаленица по едно јагне без недостаток, принесувај го изутрина.
14. И лебен принос додавај кон него секое утро – по една шестина од ефа и по една третина од хин елеј, за да се покваси брашното; тоа е вечна наредба за лебниот принос на Господа, засекогаш.
15. Постојано, секое утро, да се принесува за сепаленица по едно јагне, лебен принос и елеј.
16. Така вели Господ Бог: ако кнезот на некого од синовите свои му даде дар, тој дар треба да му е во наследство и на синовите негови; тоа нивно владение треба да биде наследствено.
17. Ако, пак, од наследственото свое му даде дар на некого од слугите свои, тој подарок ќе му припаѓа само до ослободувањето негово, а потоа тој ќе му се врати на кнезот. Само на неговите синови треба да остане наследството негово.
18. Но кнезот нема право да зема од наследствениот дел на народот, гонејќи ги луѓето од нивните владенија; само од своето владение тој може да дава на децата свои, та никој од народот Мој да не биде изгонет од неговото владение.”
19. И ме доведе тој до ходникот, што се наоѓаше откај вратите, во светите соби за свештениците, свртени кон север, а таму, ете, имаше едно место во дното кон запад.
20. И ми рече: „Ова е местото каде што свештениците треба да ја варат жртвата за престап и жртвата за грев, каде што треба да го печат лебниот принос, не изнесувајќи го во надворешниот двор, за осветување на народот.”
21. Па ме изведе во надворешниот двор и ме проведе по четирите агли на дворот, и, ете, – при секој доврен агол имаше пак двор.
22. Во сите четири дворни агли имаше покриени дворови, по четириесет лакти во должина и по триесет лакти во ширина, сите четири имаа иста мерка.
23. Насекаде околу четирите имаше ѕидови, а при ѕидовите беа направени огништа наоколу.
24. И ми рече: ете, тоа се готварниците, во кои служителите во храмот ги варат народните жртви.
47. Границите на земјата.
1. Потоа ме врати кај вратата на храмот, а ете, таму, под прагот на храмот течеше вода кон исток, бидејќи храмот беше свртен кон исток, и водата течеше од под десната страна на храмот, јужно од жртвеникот.
2. Ме изведе низ северната врата и однадвор ме поведе кон надворешната врата, по патот, свртен кон исток, каде што водата течеше од десната страна.
3. Кога тој човек појде кон исток, во раката држеше врвца; тогаш тој измери илјада лакти и ме поведе преку водата; водата беше длабока до глуждовите.
4. Потоа измери уште илјада лакти и пак ме преведе преку водата; водата беше длабока до колена. Измери уште илјада лакти и ме преведе преку: водата беше длабока до појасот.
5. И пак измери уште илјада лакти, а таму веќе имаше поток, преку кој јас не можев да минам, бидејќи водата беше толку висока, што требаше да пливам, оти тој поток не можеше да се прегази.
6. Па ми рече: „Виде ли, сине човечки?” Потоа ме поведе назад кон брегот на потокот.
7. А кога се вратив назад, таму, пак, на бреговите од едната и од другата страна имаше многу дрвја.
8. И ми рече: „Ова вода тече кон источниот дел на земјата, се спушта во рамнината и потоа ќе се влива во морето; и водите на потокот ќе бидат здрави.
9. И секое живо суштество, што ќе се движи таму, каде што се вливаат двете струи, ќе биде здраво; и риби ќе има таму многу, зашто таа вода ќе се влива таму; и водите на морето ќе станат здрави, и каде што ќе се влива тој поток, таму сè ќе биде живо.
10. И до него ќе стојат рибари од Ен – Гади до Еглаим, ќе фрлаат мрежи. Ќе има секаков вид риба, како и во големото море, и ќе има многу, многу риба.
11. Калиштата и барите негови, што нема да стана здрави, ќе бидат оставени за сол.
12. По бреговите на потокот од едната и од другата страна ќе растат секакви дрвја, што ќе даваат храна; лисјата нивни нема да свенуваат и плодовите нивни нема да завршуваат; секој месец ќе зреат нови, оти водата од светилиштето тече за нив; плодовите нивни ќе служат како храна, а лисјата нивни – за лек.
13. Вака вели Господ Бог: „Еве ја распределбата, според која вие ќе треба да ја разделите земјата во наследство помеѓу дванаесетте Израилеви колена – на Јосифовите два дела.
14. Па наследете ја, како едниот, така и другиот; зашто Јас, кога ја кренав раката, се заколнав дека ќе им ја дадам на татковците ваши, и таа земја ќе ви биде наследство.
15. А еве ја границата на земјата: од север, почнувајќи од големото море, преку Хетлон, по патот за Цедад,
16. Емат, Берот, Сивраим, што се наоѓа меѓу областа на Дамаск, и Емат, Хацар Тихон, кој се наоѓа на Авранската граница.
17. И границата од морето ќе биде до Хацар Енон, границата со Дамаск и понатаму на север сè до областа Емат: тоа ќе биде северниот крај.
18. Од источната страна повлечете црта меѓу Авран и Дамаск, меѓу Галад и земјата Израилева, по реката Јордан сè до морето источно: тоа е источната граница.
19. А од јужната граница спрема југ од Тамара до водата на Мерива во Кадис, сè по должината на потокот до големото море: тоа е јужната граница.
20. Западната граница ќе биде великото море, од југ до местото спроти Емат: тоа е западната граница.
21. Разделете си ја таа земја на делови според Израилевите колена.
22. А разделете ја со жреб како наследство свое и наследство на другоземци, што живеат при вас, и кои родиле деца при вас, па и тие нека се сметаат како туѓоземци, и да имаат дел од наследството меѓу колената Израилеви.
23. При чие колено живее туѓоземец, при него дајте му и негово наследство, вели Господ Бог.
48. Големината на Светиот Град.
1. А ова се имињата на колената. На север, по патот што води од Хетлон за Емат и Хацар Енон, на меѓата меѓу Дамаск и Емат, сето тоа од исток па сè до морето е еден дел за Дан.
2. А од границата на Дан, од север па до запад, тоа е еден дел за Асира.
3. Од границата, пак, на Асира, од источниот крај па до западниот, тоа е дел еден за Нефталима.
4. До границата на Нефталима, од источниот крај па сè до западниот, тоа е еден дел за Манасија.
5. До границата на Манасија, од исток до запад, тоа е еден дел за Ефрема.
6. До границата на Ефрема, од источниот крај па сè до западниот, тоа е еден дел за Рувима.
7. До границата на Рувима, од исток до запад, тоа е еден дел за Јуда.
8. А до границата на Јуда, од исток до запад, е свештениот дел, широк дваесет и пет илјади трски и долг колку што се и другите делови, од исток па сè до запад? Во средината негова се наоѓа светилиштето.
9. Делот што е посветен за Господа ќе биде долг дваесет и пет илјади трски, а широк десет илјади.
10. И тој свештен дел треба да им припаѓа на свештениците, кој е од северната страна долг дваесет и пет илјади лакти, а од кај морето – широк десет илјади, и од кај исток – широк
десет илјади, а од кај југ долг ќе биде дваесет и пет илјади, додека спроти него ќе биде поставено светилиштето на Господа.
11. Дајте им го тоа на свештениците од синовите на Садока, што Ми стоеја на стража, кога отстапуваа синовите Израилеви, но тие не отстапија од Мене, како што отстапија другите левити.
12. Ним ќе им припадне тој дел од свештената земја, Свјатаја Свјатих, во пределот на левитите.
13. И левитите ќе добијат во свештеничкиот дел дваесет и пет илјади трски надолж и десет илјади нашир; целата должина ќе е дваесет и пет илјади трски, и ширина десет илјади.
14. Од тој дел тие не можат ни да продаваат, ниту да сменуваат; и првините од земјата не можат да ги пренесуваат на други, зашто тоа е светиња Господова.
15. А другите пет илјади лакти во ширина од дваесет и пет илјади и во должина – пет илјади, ќе се определат за општа употреба на градот, за населби и за предградија; градот ќе биде во средината.
16. А еве ги мерките – од северната страна четири илјади и петстотини трски, од јужната четири илјади и петстотини, од источната четири илјади и петстотини и од западната страна – четири илјади и петстотини.
17. Предградието, пак, на градот ќе биде двесте и педесет лакти од север, двесте и педесет од исток, двесте и педесет од југ и двесте и педесет од запад.
18. А она што ќе преостане од должината спроти свештениот дел – десет илјади спрема исток и десет илјади спрема запад, спроти свештениот дел, ќе биде земја, чии производи ќе служат за исхрана на работниците во градот.
19. Во градот ќе можат да работат работници од сите Израилеви колена.
20. Одвоениот дел од дваесет и пет илјади лакти во должина и дваесет илјади во ширина, четириаголен, определете го како свештен дел, вклучувајќи ги во него и владенијата на градот.
21. А сè што ќе остане, да биде за кнезот. Како откај свештениот дел, така исто и откај владенијата на градот, спроти дваесет и петте илјади трски до источната граница, на делот, и на запад спроти дваесет и петте илјади лакти на западната граница, сразмерно со сите делови е делот на кнезот, така што свештениот дел и светилиштето да бидат во средината негова.
22. А она што ќе остане од левитските владенија и од владенијата на градот во средината, ќе му припадне исто така на кнезот: меѓу границата на Јуда и меѓу границата на Венијамина.
23. Остатокот, пак, од колената, од источниот крај до западниот – е еден дел за Венијамина.
24. До границата на Венијамина, од исток до запад, ќе биде еден дел за Симеона.
25. До границата на Симеона, од исток па до запад, тоа ќе биде еден дел за Исахара.
26. До границата на Исахара, од источниот крај па до западниот, ќе е еден дел за Завулона.
27. До границата на Завулона, од исток па до запад, еден дел за Гада.
28. А до границата на Гада, од јужната страна, се протега јужниот крај од Тамара до водите на Мерива во Кадис, по должината на потокот сè до големото море.
29. Ете, тоа е земјата што со жреб ќе ја разделите меѓу Израилевите колена, и тоа се деловите, вели Господ Бог.
30. А ова се излезите на градот: од северната страна – четири илјади и петстотини мерки,
31. и портите на градот се именувани со имињата на колената Израилеви: од северната страна три порти – Рувимова, Јудина, Левиева.
32. И од источната страна – четири илјади и петстотини мерки, со три порти – Јосифова, Венијаминова, Данова.
33. И од јужната страна – четири илјади и петстотини мерки, со три порти: Симеонова, Исахарова и Завулонова.
34. Од страната на морето, пак, – четири илјади и петстотини мерки, и три порти: Гадова, Асирова и Нефталимова.
35. А мерката наоколу ќе изнесува осумнаесет илјади. И градот од тој ден ќе се именува: „Господ е таму”.